Anna Maria van Melun: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Nederlands : minder hoofdletters |
Nederlands: namen werden vertaald |
||
Regel 4:
Op bevel van [[Filips II van Spanje]] werd [[Pierre de Melun]], die zijn toevlucht had gezocht in Frankrijk, uitgesloten bij de erfenis van [[Robert de Melun]], Markies van Roubaix, en werd deze verdeeld over zijn zusters. Helena van Melun, gravin van Berlaymont, stierf kinderloos, zodat Anna Maria, echtgenote van [[Lamoraal I van Ligne|Lamoraal I]], prins van Ligne, de enige erfegenaam werd van het [[Huis Melun]]. Na de dood van haar moeder in [[1593]] kreeg ze met de goedkeuring van de Spaanse vorst alle eigendom van het Huis Werchin, hoewel Yolande van Werchin-Barbençon deze had nagelaten aan haar verbannen zoon. Op die manier kwam de heerlijkheid Roubaix in handen van het [[Huis Ligne]].
[[Hendrik IV van Frankrijk]] liet bij de [[Vrede van Vervins]] een bepaling opnemen in het [[vredesverdrag]] waarbij de minderjarige kinderen van [[
Maar Anna Maria betoogde dat de confiscatie als gevolg van de [[Tachtigjarige Oorlog | opstand]] van [[Verenigde Provinciën]] Frankrijk niet aanbelangde. Toch vroeg Hendrik IV aan zijn minster Sully een brief op te stellen aan de [[Albrecht van Oostenrijk|aartshertog
De voogden van de jonge prins namen genoegen met deze schijnbare concessie omdat een weigering zou leiden tot het volledig verlies van de erfenis.
Regel 12:
Lamoraal I van Ligne, die een invloedrijk man was aan het spaanse hof, verzocht om een opschorting van het betrokken artikel en stelde voor alle goederen van het huis de Melun te retourneren aan de wettige erfgenamen, behalve de [[baronie]] [[Antoing]] en de erfenis van het Huis [[Werchin]], waaronder de heerlijkheid [[Roubaix]].
De toen 20-jarige Willem III van Melun, protesteerde tegen de nochtans door zijn voogden aanvaarde regeling, kreeg hij de steun van [[Lodewijk XIII van Frankrijk |
De vorderingen van zijn kinderen werden nogmaals bevestigd bij de [[Vrede van Munster]], die de onafhankelijkheid van de [[Verenigde Provinciën]] erkende en nogmaals alle verbeurdverklaringen als gevolg van de voorafgaande troebelen annuleerde.
Maar doordat de ([[Frans-Spaanse Oorlog]]) bleef woedden, vervielen de bepalingen van de Vrede van Münster betreffende de familietwist opnieuw, waarop het [[Verdrag van de Pyreneeën]] in [[1659]], het [[Verdrag van Vervins]] opnieuw valideerde. Er was een nieuwe oorlog en een nieuw vredesverdrag nodig om het huis Ligne hun rechten weer te doen gelden.
op [[23 januari]] [[1601]] kregen de prins en prinses van Ligne de adelbrieven die hen verhief tot [[markies]] van [[Roubaix]], hetgeen [[
Anna Maria van Melun overleefde haar man en stierf 25 juli 1634.
Regel 25:
* Yolande ([[18 maart]] [[1585]] - † [[25 augustus]] [[1611]]), gehuwd op [[23 oktober]] [[1599]] met hertog [[Karel Alexander van Croÿ]] ([[1581]] - [[1624]]);
* Alexander (1587-1588)
* [[Floris van Ligne|Floris]] ([[13 augustus]] [[1588]] - † [[17 april]] [[1622]]), markies van Roubaix,
* Anna (†1651), gehuwd met Felipe de Cordona, markies van Guadelesta
* Lambertina (1593-1651), achtereenvolgens gehuwd met Filibert de la Baume, markies van Saint-Martin-le-Chatel, Christof von Ostfriesland en Jean-Baptiste de la Baume
| |||