Kurt von Schleicher: verschil tussen versies

In december wist von Schleicher president von Hindenburg te overtuigen om von Papen als kanselier te ontslaan en hemzelf te benoemen tot rijkskanselier. Op 3 december was het zover. Von Sleicher, die zichzelf een 'sociaal denkende generaal' noemde, zette zijn zinnen op een coalitie met de sociaaldemocratische vakbonden. Zijn pogingen een centrum-rechts kabinet te vormen verliepen moeizaam. Hij probeerde een nationale coalitie te smeden uit alle partijen van de Rijksdag. Dit met de meest gematigde nazi's en met de meest gematigde sociaal-democraten. von Schleicher wilde bovendien gebruik maken van de tweedracht in de [[Nationaalsocialistische Duitse Arbeiderspartij|NSDAP]] en zocht contact met de meer gematigde [[Gregor Strasser]], de linkse [[nazi]]. Hij probeerde Strasser los te weken van de [[Nationaalsocialistische Duitse Arbeiderspartij|NSDAP]] door hem het vicekanselierschap aan te bieden. Zo wou hij een splitsing teweegbrengen binnen de nazi's zelf. Hitler had vanwege de nederlaag in november grote problemen binnen zijn partij. Zijn aanhang kalfde af en er waren forse schulden. Bovendien had Schleicher alle macht en de volle steun van het leger. Toen [[Adolf Hitler|Hitler]] hiervan hoorde, dwong hij Strasser zijn functies in de NSDAP neer te leggen. Von Schleicher vroeg daarop aan von Papen, een vriend van hem, om Hitler te overtuigen mee te werken aan zijn plan van de nationale regering.