Renaissance van de twaalfde eeuw: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
BrutusVT (overleg | bijdragen)
→‎Wetenschap: Thierry van Chartres toegevoegd
BrutusVT (overleg | bijdragen)
→‎Romeins recht: Canoniek recht
Regel 8:
== Historiografie ==
De Amerikaanse kunsthistoricus [[Charles H. Haskins]] was de eerste die over deze periode als een 'renaissance' schreef, die volgens hem een aanvang nam omstreeks [[1070]]. In 1927 schreef hij: ''"... de 12e eeuw in Europa was in veel opzichten een periode van hernieuwde levenskracht. Dit tijdperk van de [[kruistochten]], de ontwikkeling van de steden en de vroegste bureaucratische staten van het westen beleefde het hoogtepunt van de [[romaanse kunst]] en het begin van de [[gotiek]], het verschijnen van [[literatuur]] in de volkstaal, de herleving van de Latijnse klassieken, de Latijnse poëzie en de Romeinse wet, de herontdekking van de Griekse wetenschap met zijn Arabische toevoegingen, de [[Griekse filosofie]], en de eerste [[universiteit]]en van Europa. De 12e eeuw zette zijn stempel op het hoger onderwijs, op de [[Scholastiek|scholastieke]] filosofie, op de Europese wetgeving, op [[architectuur]] en [[beeldhouwkunst]], op [[Latijn]] en op poëzie in de volkstaal..."''<ref>vertaald uit: Charles Homer Haskins. The Renaissance of the Twelfth Century. Cambridge: Harvard University Press, 1927. (p. viii - introduction).</ref>
 
== Canoniek recht ==
[[Gratianus (kerkjurist)|Gratianus]] legde met zijn ''[[Decretum_Gratiani]]'' de grondslag voor het autonome [[Canonieke recht|Canoniek recht]] en vormde de basis voor het latere ''Corpus Juris Canonici''. Met de pauselijke revolutie kwam er in principe een eind aan de verwarrende vermenging van wereldlijke machtsinvloed op de kerkelijke regelgeving en werd de scheiding tussen kerk en staat juridisch vorm gegeven in de vorm van juridische autonomie voor de kerk alsmede de legale mogelijkheid tot de vorming van separate en autonome [[jurisdictie]]s. Het canonieke recht erkende nu collectieve rechtspersonen met eigen rechtsregels van religieus, educatief, economisch, communaal en professioneel karakter met het recht tot vergadering, eigendom en interne en externe representatie. Tot dan toe waren scholen en seminaries in Europa verbonden aan kloosters en kathedralen. Deze revolutie leidde nu tot de oprichting van '''universiteiten''' in Europa met de macht van eigen statuten en handhavingsrecht dat van toepassing is op zijn deelnemers. Zoals de [[universiteit van Bologna]] in 1088 en de [[Universiteit van Parijs]] in 1215.
 
Ook in economische zin was de nieuwe mogelijkheid van aparte rechtspersonen belangrijk. Het maakte onder meer de vorming van [[Gilde]]n mogelijk die een belangrijke rol gespeeld hebben in de middeleeuwen.
 
== Romeins recht ==