Oudengels: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
wikilink |
Hoofdstukje over Oudengelse literatuur; links naar Koninkrijk Wessex en Northumbria |
||
Regel 6:
Het Oudengels bezat vijf [[naamval|naamvallen]]; het feit dat hedendaags Engels er slechts nog twee heeft, wijst op een sterk morfologisch verval, dat het gevolg was van grote vermenging met Normandisch [[Frans]] na de [[Slag bij Hastings]] in 1066 — gemakshalve neemt men dit jaar wel eens als grenspunt tussen Oud- en [[Middelengels]]. Een verder gevolg van de Normandische invasie was de verregaande romanisering van het Engels. Tot die tijd was Engeland veelal op Noordwest-Europa georiënteerd. Na de invasie werd het betrokken in de continentaal-Europese cultuur. Daardoor onderging het Engels in latere eeuwen een grote invloed van het Frans. Het modern Engels heeft een woordenschat die voor ruim de helft uit [[romaanse talen|romaanse]] woorden bestaat. In het Oudengels ontbreekt die invloed: het is een volledig [[Germaanse talen|Germaanse taal]], met [[Oudnoords]]e invloeden door contact met de [[Vikingen]].
In feite bestond het Oudengels uit een continuüm van [[dialect]]en; de meeste bewaard gebleven bronnen zijn in het [[Koninkrijk Northumbria|Northumbrisch]] en het [[Koninkrijk Wessex|Wessex]]-dialect. Van bijvoorbeeld het [[
== Oudengelse literatuur ==
{{Hoofdartikel|Oudengelse literatuur}}
Enkele van de belangrijkste overgebleven werken van de Oudengelse literatuur zijn [[Beowulf (gedicht)|''Beowulf'']], een episch gedicht; de ''[[Angelsaksische Kroniek|Anglo-Saxon Chronicle]]'', een onder koning [[Alfred de Grote]] begonnen [[kroniek]] van de vroege Engelse geschiedenis, en ''[[Caedmon's Hymn]]'', een christelijk religieus gedicht. Naast de ''Angelsaksische Kroniek'' zijn er ook nog andere prozawerken zoals preken en heiligenlevens, bijbelvertalingen en vertaalde Latijnse werken van de vroege kerkvaders, juridische documenten zoals testamenten, en praktische werken over grammatica, geneeskunde en geografie. Bijna alle Angelsaksische auteurs zijn anoniem, met een paar uitzonderingen, zoals [[Beda]] en [[Caedmon]].
Een aanzienlijke hoeveelheid manuscripten van [[Oudengelse literatuur|Angelsaksische literatuur]] is bewaard gebleven in het [[Exeter Book]], het [[Vercelli Book]] en het [[Junius-manuscript]].
| |||