Lodewijk Filips I van Frankrijk: verschil tussen versies

'''Lodewijk Filips I''' ([[Frans]]: Louis-Philippe) ([[Parijs]], [[6 oktober]] [[1773]] – [[Claremont (Surrey)|Claremont]], [[26 augustus]] [[1850]]), bijgenaamd de ''Burgerkoning'' (''le Roi Citoyen''), was [[Lijst van koningen van Frankrijk|koning van Frankrijk]] tijdensvan 1830 tot 1848, periode die geschiedkundig de [[Julimonarchie]] vanwordt 1830 tot 1848geheten.

Zijn vader, was eenhoewel hertog, diehad de [[Franse Revolutie]] steunde,gesteund maar toch werd toch geëxecuteerd met behulp van de [[guillotine]]. Daarom vluchtte Lodewijk Filips als jongeman weg uit Frankrijk als een jonge man en bracht 21 jaar door in ballingschap, inclusief een aanzienlijke tijd in de Verenigde Staten.

Hij werd tot koning benoemd in 1830 nadat [[Karel X van Frankrijk|Karel X]] gedwongen werd af te treden. Zelf werd Lodewijk Filips zelfin werd1848 gedwongen af te treden in 1848 en bracht de rest van zijn leven door in ballingschap in Engeland. Hij was de laatste koning die over Frankrijk regeerde, hoewel Keizer [[Napoleon III]] de laatste Franse monarch zou zijn.

Hij werd geboren in Parijs als zoon van [[Lodewijk Filips II van Orléans]] (''Philippe Égalité'') en diens vrouw [[Louise Marie Adélaïde van Bourbon-Penthièvre]] en was een afstammeling van [[Lodewijk XIVXIII van Frankrijk|Lodewijk XIVXIII]]. Hij had twee jongere broers: prins [[Anton van Orléans|Anton]] (1775-1807), de hertog van Montpensier, en prins [[Lodewijk Karel van Orléans|Lodewijk Karel]] (1779-1808), de graaf van Beaujolais. Lodewijk Filips had ook een jongere zus: prinses [[Eugénie van Orléans|Eugénie]] (1777-1847), in Frankrijk beter bekend onder de naam ''Mademoiselle d'Orléans''. Geen van zijn broers noch zijn zuster traden in het huwelijk.

Tijdens de [[Franse Revolutie]] en het daaropvolgende regime van [[Napoleon Bonaparte]] verbleef Lodewijk Filips meestal buiten Frankrijk, waaren hijmaakte vele reizen maakte, onder andere naar de [[Verenigde Staten]], waar hij vier jaar in [[Philadelphia (Pennsylvania)|Philadelphia]] verbleef.

Na het aftreden van Napoleon keerde Lodewijk Filips terug naar Frankrijk, en meendemede sympathiedoor tezijn hebbenliberale gerichtheid genoot hij wat sympathie van de bevrijde burgers van het land. Met het herstel (de [[restauratie (Frankrijk)|Restauratie]]) van de monarchie onder zijn neef [[Lodewijk XVIII van Frankrijk|Lodewijk XVIII]] en onder diens broer [[Karel X van Frankrijk|Karel X]], groeide de populariteit van Lodewijk Filips.

In [[1830]] wierp de [[Julirevolutie]] het onderdrukkende regime van [[Karel X van Frankrijk|Karel X]] omver. Karel trad af ten gunste van zijn kleinzoon [[Henri d'Artois]], die door monarchisten werd gezien als de rechtmatige [[Huis Bourbon|Bourbon]]-koning Hendrik V. Aanhangers van de troonpretendent van de Bourbons,deze Hendrik V, werden [[Legitimisten (Frankrijk)|Legitimisten]] genoemd. Zijn kleinzoonLater kreeg hij nogmaals de troon aangeboden in de jaren 1870, maar weigerde na een dispuut betreffende de [[Vlag van Frankrijk|Franse driekleur]].

De republikeinse achtergrond van Lodewijk Filips en zijn populariteit onder de massa brachten de Kamer van Afgevaardigden ertoe om de wensenwens van de Legitimisten, die Karels kleinzoon als koning erkend wilden zien, te negeren en Lodewijk Filips tot de nieuwe Franse koning uit te roepen. De nieuwe monarch koos als titel ''koning der Fransen'', een constitutionele innovatie bekend als [[volksmonarchie]] die de titel van de monarch aan de mensen bond en niet aan de staat, zoals het geval was met de vorige titel ''koning van Frankrijk''. Een symbolisch verschil werd duidelijk bij zijn troonsbestijging: hij werd niet gezalfd en gekroond (zoals al zijn voorgangers) maar moest een eed afleggen.

Lodewijk Filips gaf actieve steun aan de [[Belgische Revolutie|Belgische opstand]], die direct op de julirevolutie was gevolgd. Tenslotte was het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden in het leven geroepen om Frankrijk aan de noordgrens af te grendelen. In 1832 werd zijn dochter, [[Louise van Orléans (1812-1850)|Louise Marie]], de eerste koningin der Belgen, toen ze in het huwelijk trad met koning [[Leopold I van België|Leopold I]].

Op [[24 februari]] [[1848]] trad koning Lodewijk Filips tot ieders verbazing af, ten gunste van zijn jonge kleinzoon [[Philippe d'Orléans (1838-1894)|Philippe]] (zijn zoon en troonopvolger Ferdinand was enkele jaren daarvoor omgekomen bij een ongeluk). Bevreesd voor wat [[Lodewijk XVI van Frankrijk|Lodewijk XVI]] en [[Marie-Antoinette van Oostenrijk|Marie-Antoinette]] was overkomen, vermomde hij zich snel en vluchtte weg uit Parijs. Rijdende in een onopvallend rijtuig onder de naam 'Mister Smith', ontsnapte hij naar [[Engeland]].

Rijdende in een onopvallend rijtuig onder de naam 'Mister Smith', ontsnapte hij naar [[Engeland]]. De Nationale Vergadering was aanvankelijk wel van plan zijn kleinzoon als koning te erkennen, maar liet zich meeslepen door de publieke opinie en riep, onder controversiële omstandigheden, de [[Tweede Franse Republiek|Tweede Republiek]] uit, onder controversiële omstandigheden, in het stadhuis van Parijs.

<br>In een verkiezing met algemeen mannenstemrecht werd prins Lodewijk Napoleon Bonaparte verkozen tot president. In [[1851]] verklaarde deze zichzelf tot president voor het leven en binnen een jaar riep hij zichzelf uit tot keizer [[Napoleon III]] en herstelde het concept van een 'Napoleontisch Keizerrijk'.

Lodewijk Filips enleefde met zijn familie leefden in Engeland tot aan zijn dood op 26 augustus 1850, in [[Claremont (Surrey)|Claremont]], [[Surrey (South East England)|Surrey]]. Hij isligt begraven, tesamen met zijn vrouw [[Marie Amélie van Bourbon-Sicilië|Amélie]] (25 april 1782 - 24 maart 1866) in de Chapelle Royale te [[Dreux]], Frankrijk, waar Lodewijk Filips in 1816 een familiecrypte liethad laten bouwen.