Austin K9: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
leger doelstellingen toegevoegd, aantal bestelde exemplaren en opvolger |
|||
Regel 11:
| pantser=
| hoofd=
| motor=Austin zescilinder [[benzinemotor]], 3.995 cc,
| wegsnelheid=
| bereik=500 kilometer
Regel 21:
==Loadstar==
De civiele vrachtwagen werd als eerste op de markt gebracht. Het was de eerste vrachtwagen van Austin die na de [[Tweede wereldoorlog]] werd ontwikkeld. Het had een laadvermogen van 1 ton. De vrachtwagen is verkocht in het [[Verenigd Koninkrijk]], [[Australië (land)|Australië]], [[Nieuw-Zeeland]] en [[Scandinavië]]. De Mark Mk III werd geïntroduceerd in 1956 en had een aangepaste voorzijde en interieur.
==Introductie==
Aan het einde van de [[Tweede Wereldoorlog]] beschikte het Britse leger over een grote en diverse verzameling voertuigen. De strijdmacht streefde naar vernieuwing en standaardisatie van het voertuigenpark. Er werd besloten drie voertuigklassen te introduceren, de:<ref name=CMVK9>{{en}} Classic Military Vehicle, “Austin’s K9 was no dog”, auteur Geoff Fletcher, augustus 2013, p 23-26</ref>
* Combat (CT), deze voertuigen werden speciaal voor het leger ontwikkeld om dicht bij de frontlinie te kunnen opereren,</br>
* General Service (GS), dit waren civiele modellen aangepast aan de militaire eisen, en tenslotte</br>
* Commercial (CL) dit waren normale civiele modellen die ver achter de fontlinie werden gebruikt meestal voor logistieke taken.</br>
Het laadvermogen van de gestandaardiseerde voertuigen was 0,25 ton, 1 ton, 3 ton en 10 ton. In dit kader werden vrachtwagenfabrikanten verzocht met voorstellen te komen.
==Austin K9==
Het voertuig kreeg een Austin zescilinder [[benzinemotor]] met een vermogen was 90 [[Paardenkracht|pk]]. De [[versnellingsbak]] telde vier versnellingen vooruit en een achteruit. Een reductiebak was aanwezig (4F1Rx2). Het voertuig werd in veel versies gebouwd naast de standaard vrachtwagen zoals radiowagen, maar ook als waterwagen met een capaciteit van 900 liter en [[Ziekenwagen|ambulance]]. Het laadvermogen was 1 ton en de benzinetank kreeg een inhoud van 90 liter goed voor een bereik van 500 kilometer. De K9 had verder in het dak van de bestuurderscabine een gat voor observatie en defensieve doeleinden.
Het eerste contract betrof 5.800 exemplaren verdeeld over diverse uitvoeringen.<ref name=CMVK9/> Later contracten brachten het totaal op tenmiste 6.900. De [[Royal Air Force|Britse luchtmacht]] bestelde ook de Austin K9. Hier bleven de versies beperkt tot radio-, watertank- en ziekenwagens. De [[ziekenwagen]]s konden vier liggende [[patiënt]]en meenemen en de ziekenverzorger zat naast de bestuurder. Tussen de bestuurderscabine en het patiëntendeel zat een deur.<ref name=CMVK9/>
De ziekenwagenversie van de [[Landrover]] nam de rol van de Austin K9 over en de luchtmacht stootte in november 1961 de Austin ziekenwagens af aan het leger.<ref name=CMVK9/> De Landrover nam steeds meer taken over waardoor de Austin K9s werden afgestoten en verkocht. De laatste voertuigen zijn eind 60-er jaren uit dienst genomen.<ref name=CMVK9/>
== Externe link ==
* {{en}} [http://www.austink9.webs.com Austin K9 register]
{{Appendix}}
{{Commonscat|Austin K9}}
|