Kanaal van Korinthe: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Beschrijving |
k +wikilink |
||
Regel 14:
De [[Romeinse Rijk|Romeins]]e ingenieurs van [[Julius Caesar]] en [[Caligula]] gingen opnieuw aan het meten, resp. in [[44 v.Chr.|44 v.]] en [[37|37 na Chr.]], en kwamen tot dezelfde foutieve conclusie.
Maar de excentrieke keizer [[Nero Claudius Caesar Augustus Germanicus|Nero]] bezat genoeg grootheidswaanzin om in [[66]] na Chr. de eerste (gouden!) spade in de grond te steken. Dat ging gepaard met indrukwekkend ritueel vertoon, waarbij vooral de gunst van [[Poseidon (god)|Poseidon]] werd afgesmeekt. Vervolgens werd er uit alle macht verder gespit door 6000 [[Joodse Oorlog|joodse dwangarbeiders]]. Aan de ene kant vorderde men 2 km, aan de andere kant 1,5 km, maar om allerlei redenen werd het werk op een bepaald moment gestaakt.
[[Bestand:Kanaalvan Korinthe.jpg|thumb|Aan de ingang (zuidkant) van het kanaal van Korinthe...]] Ook [[Herodes Atticus]] probeerde het later nog eens, en de [[Byzantijnse Rijk|Byzantijnen]] en [[Venetië (stad)|Venetianen]] raakten niet verder dan de fase van het brainstormen. Pas in [[1882]] werden de werken met [[Frankrijk|Frans]] kapitaal en moderne middelen hervat (op [[23 april]]), en ten slotte in 1893 voltooid, al dreigde het ook toen nog even mis te gaan door een faillissement van de Franse kanaalmaatschappij. Nadat een Grieks [[Consortium (organisatievorm)|consortium]] onder de geldschieter [[Andreas Syngros]] (1830-1899) de leiding van de werken had overgenomen, werd het op [[25 juli]] [[1893]] opengesteld voor de scheepvaart.<br />De doortocht van het kanaal werd enkele malen geblokkeerd door instortende delen. Zo liet de [[Wehrmacht]] bij de aftocht in [[1944]] de bruggen opblazen en een reeks treinstellen in het water neerstorten. Pas op het einde van de [[Griekse Burgeroorlog|burgeroorlog]], in [[1949]], kon het kanaal weer opengaan voor de scheepvaart.
| |||