Vladimir Monomach: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 15:
Hij was de zoon van [[Vsevolod I van Kiev|Vsevolod I]] en een niet met naam bekende verwante van de [[Byzantijnse Rijk|Byzantijnse]] keizer [[Constantijn IX van Byzantium|Constantijn Monomachus]], van wie hij de bijnaam ''Monomach'' overnam (uit het [[Grieks]]: ''"μονόμαχος"'' = ''"eenzame strijder"'' / ''"(iemand) die-alleen-strijdt"'').
Vladimir was prins van [[Smolensk]] in 1077 en werd in 1078 ook prins van [[Tsjernihiv]]. In 1097 organiseerde een hij een conferentie in Liubech (bij Tsjernihiv) om politieke twisten tussen de Russische prinsen op te lossen. Vladimir werd daardoor prins van Perejaslav (bij Kiev) en een aantal noordelijke gebieden zoals [[Rostov Veliki]] en [[Soezdal]]. In deze gebieden stichtte hij verschillende nieuwe steden, onder andere het naar hem genoemde [[Vladimir (stad)|Vladimir]], de toekomstige hoofdstad van Rusland. In 1107 versloeg Vladimir de [[Koemanen]]. Toen [[Svjatopolk II van Kiev|Svjatopolk II]] in 1113 overleed, riep de bevolking van [[Kiev]] Vladimir naar de hoofdstad. Eerst weigerde hij maar hij werd er later geestdriftig onthaald en regeerde er tot aan zijn dood in [[1125]]. Hij onderwierp de meer onafhankelijke prinsen in het Kievse Rijk en liet de meeste prinsdommen door zijn zoons besturen. Hierdoor kende het Kievse Rijk interne rust en welvaart. Het bewind van Vladimir wordt algemeen als een (laatste) bloeiperiode van het Kievse Rijk beschouwd.
Vladimir schreef (of dicteerde) een document met ''Richtlijnen'' voor zijn kinderen. Hierin vertelde hij over zijn eigen bestuur en gaf hij instructies aan zijn kinderen. Vladimir vermeldde dat hij 83 militaire campagnes leidde en 19 maal vrede sloot met de Koemanen. Hij beschreef zichzelf als een rechtvaardig vorst die zorgde voor de belangen van het volk. Vladmimir geloofde in een balans van rechten en plichten tussen de adel en de boeren, en de taak van de vorst om die balans te bewaren. Zoals ook uit zijn ''Richtlijnen'' blijkt, voerde hij een aantal hervormingen door, die de bedoeling hadden de sociale spanningen in de hoofdstad Kiev te kanaliseren.
| |||