Helhond: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 15:
In diverse [[Volksverhaal|volksverhalen]] leeft de helhond nog voort. De verhalen komen in Nederland voor onder meer in [[Twente]], [[Noord-Brabant]] en [[Groningen (provincie)|Groningen]]. De helhond wordt in deze verhalen dikwijls gezien als de brenger van naderend onheil<ref>[http://www.verhalenbank.nl/lijst_volksverhalen.php?zoekterm=helhond Verhalenbank van het Meertensinsituut]</ref> of de dood.
De helhond is zwart gekleurd en heeft meestal spitse oren. Mensen die een
*In de Overijsselse plaats [[De Lutte]] staat een [[brons|bronzen]] beeld van de helhond, gemaakt door [[Pieter de Monchy]] in opdracht van zijn jeugdvriend de textielfabrikant Dolf Molkenboer<ref>[http://www.losser.nl/default/home/nieuwberichten/breinachterhellehondoverleden/id_168776 Brein achter
*In [[Boxmeer (plaats)|Boxmeer]] wordt verteld over een naaister die een kamer huurde, waarin de vorige bewoner zich had [[zelfmoord|verhangen]]. Er werd vaak een geluid gehoord alsof er met erwten of knikkers wordt gerold. Op een avond kwam de zwarte hond door de muur naar binnen. De naaister werd dood gevonden in haar bed.
*Bij [[Dinther]] zat soms een grote zwarte hond aan de rand van het bos en liep met je mee. De hond bracht ongeluk.
*In [[Grave (plaats)|Grave]] was een hond met een grote gloeiende sleutel in zijn bek.
*Zie ook [[De
*Bij de oude [[pastorie]] in [[Aalten (dorp)|Aalten]] verscheen een grote zwarte hond, hij rammelde met een ketting en sprong in het water. Dit zou de geest van de pastoor (die tijdens de [[hervorming]] [[protestants]] geworden was) zijn.
|