Valerius Maximus: verschil tussen versies

Het werk omvat 9 boeken met gedenkwaardige anekdoten, door compilatie samengebracht, ten behoeve van [[redenaar]]s. Om het opzoeken van voorbeelden, telkens wanneer men die in een redevoering nodig heeft, te vergemakkelijken, werd het materiaal (hoofdzakelijk aan [[Titus Livius|Livius]] en [[Marcus Tullius Cicero|Cicero]] ontleend) gegroepeerd in rubrieken (vbbijv. dankbaarheid, gestrengheid van vaders, godsdienstzin, voortekens, dromen, vriendschap, zelfvertrouwen, ...).

De uitwerking is weinig oorspronkelijk, en getuigt van kortzichtigheid en platte vleierij aan het adres van de keizer. De [[schrijfstijl|stijl]] is [[Maniërisme|maniëristisch]], met veel gezochte [[antithese (stijlfiguur)|antithesen]] en andere [[retorica|retorische]] middelen, en toont zich daarmee als een product van zijn tijd.