Eurovisiesongfestival 2003: verschil tussen versies

Het '''Eurovisiesongfestival 2003''' was het 48ste [[Eurovisiesongfestival]]; het werd gehouden in [[Letland]] op 24 mei, en gepresenteerd door [[Marie N]] (Marija Naumova) en [[Renārs Kaupers]]. Dit songfestival zal herinnerd worden om drie redenen: allereerst gaat deze editie de geschiedenis in als de (voorlopig) laatste editie die bestaat uit één avond. Vanaf 2004 bestaat het songfestival namelijk uit meerdere avonden. Verder nam er een recordaantal landen deel aan één songfestivalavond, namelijk 26 landen. Als laatste was de puntentelling van dit jaar een van de spannendste in tijden, die zeker kan tippen met de spanning van de puntentellingen in 1991 en 1998.

 

Voorafgaand aan het Eurovisiesongfestival was er vooral veel publiciteit rond de deelneemsters van Rusland, [[t.A.T.u.]], die in Europa al zeer bekend en populair waren, niet in de minste plaats vanwege het shockeffect dat ze probeerden te bereiken met hun voorgewende [[biseksualiteit]]. In de week in de aanloop naar het Songfestival, repeteerde Lena Katina vaak alleen, omdat wederhelft Yulia Volkova al weken problemen met haar stembanden had. Op de avond zelf werd rekening gehouden met zelfs een vervangster van Yulia. Voordat ze begonnen met zingen, werden ze op luid boegeroep uit de zaal getracteerd, mogelijk vanwege hun provocerende gedrag eerder die week. Ze hadden duidelijk moeite het lied zuiver te zingen. Onder druk van de EBU, die had gedreigd met diskwalificatie en met het uitzenden van repetitieopnames tijdens hun optreden, liet t.A.T.u. de kus volledig achterwege, die de dames van tevoren hadden aangekondigd te zullen tonen.

 

Opnieuw zou het realityprogramma [[Operacíon Triunfo]] voor de Spaanse inzending zorgen. Dit jaar was [[Beth (zangeres)|Beth]] met haar opzwepende nummer ''Dime'' (''Tell me'') in sommige polls de topfavoriet, naast t.A.T.u. Beth trad net na de Russinnen op. Ondanks de soms indrukwekkende en soepele choreografie, kon Beth op momenten maar met moeite haar stem in bedwang houden. Het zou erom spannen of zij haar favorietenrol waar zou kunnen maken.

 

 

Andere opvallende bijdragen waren onder andere Estlands Ruffus die zich helemaal niets aantrok van de Eurovisietradities en een [[Britpop]]-nummer uitvoerde met een tekst over de typische jaren-80-stijl. De debutant Oekraïne zond Oleksandr Ponomarjov om 's lands eer hoog te houden met een nummer dat geschreven werd door de Israëlische Zvika Pik die ook Diva, het winnende nummer uit 1998, van Dana International had geschreven. Het dieptepunt van de avond was ongetwijfeld de Britse act, [[Jemini]]. Het kreeg geen enkel punt, wat in eigen land nogal voor wat consternatie zorgde. Sommigen, onder aanvoering van commentator Terry Wogan, geloofden dat dit in verband stond met het Britse besluit om de [[Verenigde Staten]] te steunen in de oorlog in [[Irak]]. Op de website van de BBC kwam echter naar voren dat in elk geval de fans van het songfestival het lied slecht vonden en het puntenaantal verdiend vanwege de slechte zangprestaties.