Luca della Robbia: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Addbot (overleg | bijdragen)
k Robot: Verplaatsing van 22 interwikilinks. Deze staan nu op Wikidata onder d:q194977
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
[[Bestand:Cantoria di luca della robbia.JPG|thumb|''Cantoria'' van Luca della Robbia in het [[Museo Dell' Opera del Duomo]] in [[Florence (stad)|Florence]].]]
[[Bestand:Cantoria Della Robbia OPA Florence 9.jpg|thumb|Detail van ''Cantoria''.]]
'''Luca della Robbia''' ([[1400]] - [[1482]]) was een [[Italië|Italiaans]] [[beeldhouwer]] en tijdgenoot van [[Lorenzo Ghiberti]] (†1455), [[Donatello]] (†1466), [[Filarete]] (1400-1482) en van de Italiaanse architect-beeldhouwers [[Brunelleschi]] (†1446) en [[Michelozzo di Bartolomeo]] (1396-1472).<br>
[[Leon Battista Alberti|Alberti]] zette Luca della Robbia in zijn tractaat uit 1435: <i>De Pictura</i> op één lijn met [[Brunelleschi]], [[Donatello]] , [[Ghiberti]] en [[Masaccio]]. Hij wordt wordt tot de beste beeldhouwers van het Quatrocento gerekend en is één van de grondleggers van de vroeg-renaissance.
 
Zijn vroegst bekende werk is de een koorkansel voor zangers en muzikanten in de dom van Florence, waarvoor hij vermoedelijk in 1431 opdracht kreeg. [[Donatello]] kreeg 2 jaar later de opdracht een pendant te maken. Beide <i>Cantoria</i> rusten op vijf enorme [[Console (bouwkunde)|consoles]]. Zowel de koorkansel als consoles van Luca della Robbia zijn voorzien van -10 – reliëfs. Ze hebben allemaal dansende en musicerende jongens en meisjes als onderwerp die Psalm 150 <ref>motto Psalm 150: “Alles wat adem heeft, love de Heer”</ref> uitbeelden; de tekst is deels in de lijst boven en onder de reliëfs ingekerfd.
In Italië zijn nog heel wat kunstwerken van hem bewaard gebleven. In de Sint-Jakobskerk te [[Brugge]] wordt een ''tondo met Maria en kind'' van hem bewaard (2de helft 15de eeuw). Dit kunstwerk werd door de Florentijn [[Tommaso Portinari]] aan deze kerk geschonken.
 
Naast zijn werkzaamheden als beeldhouwer ontwikkelde hij een techniek voor het vervaardigen van geglazuurd terracotta, waarmee hij vooral [[tondo|tondi]] en lunetten <ref> <b>lunet</b>: muurveld boven deuren en/of vensters in de vorm van een halve maan of sikkel</ref> met kleurige reliëfs versierde. Terracotta was een materiaal dat vroeger alleen werd gebruikt voor schalen, kruiken en andere huishoudelijke artikelen, maar voorzien van een laag gekleurd emailglazuur was het een goedkoop alternatief voor marmer en brons, hoewel het ook wel gekozen werd voor zijn textuur en kleur.
 
In 1441/2 werkte Luca della Robbia aan het sacramentstabernakel voor de Florentijnse ziekenhuiskerk Santa Maria Nuova, waar hij voor het eerst de gekleurde geglazuurde terracotta gebruikte; hèt handelsmerk van zijn atelier. <br>
In 1442/5 werkte hij aan de medaillons in de [[Pazzi-kapel]] aan de [[Santa Croce (Florence)|Basilica Santa Croce]] in [[Florence (stad)|Florence]]. De muren zijn voorzien van medaillons in [[tondo|tondovorm]], voorstellende de 12 apostelen en in de [[pendentief|pendentieven]] zijn de 4 evangelisten uitgebeeld. Voor de evangelisten schijnt hij de ontwerpen van Brunelleschi zelf te hebben gebruikt.
 
Het serene en bezonkene in zijn reliëfs, is te danken aan zijn ongewoon ver doorgevoerde eenvoud; kleuren blijven vaak beperkt tot een achtergrond van prachtig hemelsblauw, tot vruchten of planten en de figuren met hun klassiek gedrapeerde kleding worden vaak wit gelaten zodat zij een hemels licht lijken te verspreiden.
 
In Italië zijn nog heel wat kunstwerken van hem bewaard gebleven. In de [[Sint-Jakobskerk (Brugge)|Sint-Jakobskerk]] te [[Brugge]] wordt een ''tondo met Maria en kind'' van hem bewaard (2de helft 15de eeuw). Dit kunstwerk werd door de Florentijn [[Tommaso Portinari]] aan deze kerk geschonken<ref>Raymond van Uytven, "De overige handelsgoederen te Brugge", in: André Vandewalle, ''Hanzekooplui en Medicibankiers - Brugge, wisselmarkt van Europese culturen'', Brugge, 2002, blz. 84.</ref>.
 
== Noten ==
{{references}}
 
{{Appendix|2=
* Raymond van Uytven, "De overige handelsgoederen te Brugge", in: André Vandewalle, ''Hanzekooplui en Medicibankiers - Brugge, wisselmarkt van Europese culturen'', Brugge, 2002, blz. 84.
}}
 
{{DEFAULTSORT:Robbia}}