Le Sacre du printemps: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k link |
|||
Regel 61:
De naam Pierre Monteux is altijd verbonden gebleven aan Le Sacre du Printemps. Hij dirigeerde niet alleen de geruchtmakende wereldpremière in 1913, maar ook de Amerikaanse première in 1924 met het [[Boston Symphony Orchestra]] in [[Carnegie Hall]] in [[New York City]]. Onder de toehoorders was de 15-jarige [[Elliott Carter]], die zo onder de indruk was, dat hij op dat moment besloot zijn leven aan de muziek te gaan wijden.
Monteux was ook de eerste die van Le Sacre een [[platenspeler|grammofoon]][[Opname (signaal)|opname]] maakte, in 1929 op vier [[78 toeren]]platen van het label Disque Gramophone, met het Orchestre symphonique de Paris (onder de naam "Grand Orchestre Symphonique"). Later nam hij het werk nog drie keer op, steeds voor [[RCA Records|RCA Victor]]: in 1945 met het [[San Francisco Symphony Orchestra]], in 1951 met het Boston SO en in 1954 met het [[Orchestre de la Société des Concerts du
In 1963, bij het 50-jarig jubileum van Le Sacre, leidde Monteux het [[London Symphony Orchestra]] in de [[Royal Albert Hall]] in [[Londen]] in Stravinsky's aanwezigheid. Componist en dirigent kregen een staande ovatie die 15 minuten duurde. Monteux had eerder verklaard: "Ik wil dit werk alleen nog maar dirigeren bij twee gelegenheden: als het vijftig jaar oud is in 1963 en als ik zelf honderd ben in 1975". Het eerste heeft hij kunnen waarmaken, het tweede niet: hij stierf in 1964.
| |||