Atoommodel van Sommerfeld: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Bas042 (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1:
Sommerfeld en zijn assistent Peter Debye breiden het [[atoommodel van Bohr]] verder uit door naast cirkelvormige Bohr-banen ook ellipsvormige banen toe te staan. Voor het H-atoom en het He<sup>+</sup>-ion heeft dit voor het spectrum geen invloed, omdat beide soorten banen energetisch gelijk zijn. Voor atomen met meerdere elektronen neemt het aantal mogelijke energieniveaus echter toe, in overeenstemming met de ingewikkelde spectra van deze atomen.
Sommerfeld verbeterde het [[atoommodel van Bohr]] dat geen sluitende verklaring voor spectra van atomen met meer dan één elektron gaf: het '''atoommodel van Sommerfeld'''.
 
Bij de uitwerking verschijnt naast het hoofdquantumgetal 'n' (het schilnummer) ook nog een nevenquantumgetal ''l'', dat de excentriciteit van de ellips aangeeft. Bovendien geldt dat ''l'' alleen waarden kan aannemen die voldoen aan 0 <= ''l'' < ''n''.
Vele van de spectraallijntjes zouden bestaan uit meerdere, zeer dicht bij elkaar liggende lijntjes. Dit leidde tot de invoering van nog meer energieniveaus.
 
Meestal wordt de ''l''-waarde met letters aangegeven, die ook zijn terug te vinden in de [[elektronenconfiguratie]]:
Sommerfeld stelde voor dat een elektronenschil of hoofdenergieniveau samengesteld is uit subniveaus.
s (l=0), p (l=1) d (l=2) en f (l=3).
 
Sommerfeld stelde voor dat een elektronenschil of hoofdenergieniveau samengesteld is uit subniveaus, die alle dezelfde n-waarde hebben.
*Het aantal subniveaus in een hoofdschil is gelijk aan het nummer van die hoofdschil (max. 4 subniveaus).
 
*Het aantal subniveaus in een hoofdschil is gelijk aan het nummer van die hoofdschil (max. 4 subniveaus).
*De subniveaus worden s-, p-, d- en f-subniveaus genoemd met respectievelijk een maximale elektronenbezetting van 2, 6, 10 en 14, voorgesteld als s<sup>2</sup>, p<sup>6</sup>, d<sup>10</sup> en f<sup>14</sup>