Polysomnografie: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Capaccio (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
GrouchoBot (overleg | bijdragen)
clean up, typos fixed: electrode → elektrode, beinvloed → beïnvloed, patient → patiënt (4) met AWB
Regel 1:
'''Polysomnografie''' (PSG) is een slaaponderzoek waarbij verschillende fysiologische parameters tijdens de slaap van de patientpatiënt opgenomen worden. Het resultaat wordt een polysomnogram genoemd. De naam is afgeleid van het Griekse woord πολύς (''polus'' voor "vele"), het latijnse woord ''somnus'' ("slaap") en het Griekse woord γράφειν (''graphein'', "schrijven).
 
Deze test die meestal gedurende de nacht in een ziekenhuis uitgevoerd wordt is de standaard test voor de diagnose van het obstructieve slaap apneu syndroom ([[OSAS]]). Ook de evaluatie van de ernst en frequentie van de slaapapneus en de aanwezigheid van andere slaapaandoeningen kan vastgesteld worden. Meestal is de test gedurende één nacht voldoende om tot een adequate diagnose te komen maar in bepaalde gevallen bestaat er een variabiliteit van nacht tot nacht en kan de abnormale slaapomgeving in het hospitaal de slaap van de onderzochte patientpatiënt negatief beinvloedenbeïnvloeden.
 
==Biofysiologische parameters==
Regel 12:
:*EMG: een [[elektromyogram]] meet de aanwezige spierspanning. Typisch meet een elektrode op de kin het optreden (of ontbreken) van vergaande spierontspanning die samengaat met het optreden van de remslaap. Ook wordt vaak op de onderbenen op de musculus tibialis anterior een EMG-elektrode aangebracht om de nachtelijke bewegingen van de onderste ledematen te beoordelen. Dit kan nuttig zijn in de mogelijke diagnose van ondermeer het [[Restless legs-syndroom]]. Om nachtelijk [[bruxisme|tandenknarsen]] aan te tonen kan tevens een EMG-elektrode op de Musculus masseter geplaatst worden.
 
De beoordeling van de ademhaling van de patientpatiënt die het onderzoek ondergaat kan door de volgende methodes opgevolgd worden.
 
:*Twee kanalen meten de luchtstroom bij de patient gedurende het onderzoek. Een [[thermistor]] ter hoogte van de neus of de mond kan de aanwezigheid of afwezigheid van luchtstroom dedecteren door de temperatuurveranderingen van het in en uitademen. Dit is de voornaamste manier om een ademhalingsstilstand of apneu te detecteren. De nasale druk transducer is een nauwkeurigere methode die eveneens een gedeeltelijke belemmering van de luchtstoom aantoont zoals het geval is bij een hypopneu.
Regel 20:
:*Een pulse-oximeter wordt bevestigd aan een van de vingers om de zuurstof saturatie en de polsslag gedurende het onderzoek te meten.
 
Om mogelijke onderliggende cardiovasculaire problemen te ontdekken worden ook enkele ECG electrodenelektroden bevestigd tijdens het slaaponderzoek.
Ten slotte zal een microfoon en een decibelmeter de ernst van het snurken beoordelen. Ook zal er gedurende heel de nacht een camera de patientpatiënt tijdens zijn slaap filmen.
 
[[Categorie:Slaap]]