Ignace Bossuyt: verschil tussen versies

Bossuyt studeerde klassieke [[filologie]], kunstgeschiedenis en [[musicologie]] aan de [[KU Leuven]], waar hij in 1978 doctoreerde op een onderwerp uit de Nederlandse [[renaissance]][[polyfonie]]. Hij bouwde zijn loopbaan volledig uit aan de afdeling Musicologie van de KU Leuven. Hij was gastdocent aan de ''Ecole Normale Supérieure'' in [[Parijs]] en aan de universiteiten van [[Utrecht]], [[Urbino]] en [[Bristol]]. Tijdens het eerste semester van het academiejaar 2004-2005 iswas hij titularis van de "Erasmus Lectureship" aan ''Harvard University'', [[Cambridge]]-[[Boston]].

Zijn wetenschappelijk onderzoek spitst zich vooral toe op de [[Vlaamse polyfonie]] uit de [[Renaissance]]. Hij is medeoprichter van de ''Alamire Foundation, Internationaal Centrum voor de studie van de muziek in de Lage Landen'', een centrum dat betrokken is bij talrijke projecten in verband met inventarisering, ontsluiting en studie van muziekarchieven. Bossuyt schreef verschillende monografieën over componisten, onder wie [[Antonio Vivaldi]] en [[Wolfgang Amadeus Mozart]].

* Ignace Bossuyt, ''[[Heinrich Schütz]] (1585-1672) en de Historia'', actief luistern naar muziek, deel 3, met partituren, Universitaire Pers Leuven, 1991, ISBN 906186 483 6.