Short gaan: verschil tussen versies

Door sommige bedrijven en overheden wordt het aangaan van short posities gezien als iets negatiefs. Bedrijven waarvan de beurskoers onder druk staat wijzen vaak naar ''shortsellers'' als de schuldige. Ook beleggers zien de shortsellers als zondebok, meestal onterecht. In sommige landen is het aan strenge regelgeving gebonden. In het [[Verenigd Koninkrijk]] dient men short posities bekend te maken indien er een [[claimemissie]] van het desbetreffende aandeel gaande is<ref>[http://www.fsa.gov.uk/pages/Library/Communication/PR/2008/057.shtml {{en}} www.fsa.gov.uk], bekendmaking door Britse toezichthouder FSA</ref>. In Nederland pleitzorgt hetde Autoriteit [[Christen-DemocratischFinanciele Appèl|CDA]]Markten voor bekendmaking van alle ''allegrote'' (meer dan 0.5%) netto short posities in aandelen, ongeacht of er een emissie gaande is<ref>[http://www.beursxl.nl/nieuwsdetails.asp?cat=economie&id=dow.06-26-2008.0323 Beursxl.nl, CDA: beleggers moeten short posities openbaar maken - media], 25 juni 2008</ref>. Kamerlid [[Frans de Nerée]] meent dat [[hedgefonds]]en door verkopen de aandelenprijs omlaag drijven, en vervolgens zonder een prijsopdrijvend effect alles weer terug kunnen kopen<ref>Financiële Dagblad, 26 juni 2008, CDA wil openheid over short-posities</ref>. Volgens de financiële theorie draagt de mogelijkheid tot het short gaan in effecten bij aan een efficiënte prijsvorming en liquiditeit op de markt.