|
[[Bestand:Karl_Lueger_um_1900.jpg|250px|thumb|Karl Lueger]]
'''Karl Lueger''' [luˈeːɡər] ([[Wenen]], 24 oktober 1844 - aldaar, 10 maart 1910) was een [[Oostenrijkse]] politicus. Hij was [[burgemeester]] van Wenen en afgevaardigde in de [[Rijksraad (Oostenrijk)|Rijksraad]], het toenmalige parlement. Hij stond bekend om zijn [[antisemitisme]] en [[racisme|racistische]] politiek.
==Biografie==
==Loopbaan==
Lueger vestigde zijn eigen advocatenkantoor in Wenen en werd al snel bekend als een raadsman van “de kleine mens”lieden”, waardoor hij in de politiek belandde. Hierbij volgde hij het voorbeeld van de populaire Joodse politicus Ignas Mandl, bekend als “God van de gewone mensen”, hetdeze was tevens zijn mentor.
In 1875 werd hij verkozen tot afgevaardigde van de gemeenteraad van Wenen (''Gemeinderat''). Hij won populariteit door fel gekant te zijn tegen corruptie.
InLueger 1882 wordt Lueger’s Democratische partij samengevoegd met twee andere partijen en de drie gaan samen verder onder de naam Antisemitische Partij. Drie jaar later gaat Luegerging samenwerken met de sociaal-politieke activist Baron Vogelsang, die een grote invloed heeftzou uitoefenen op de latere Christelijke socialistenChristelijk-Socialen. In datzelfde1885 jaar wordtwerd Lueger gekozen alstot lid van de Reichsrat, het Oostenrijkse parlement, waar hij als enige parlementslid van zijn partij, al snel een belangrijke rol gaatging spelen.
In 1887 stemtstemde Lueger voor een motie van de hand van Georg Ritter von Schönerer, een tijdgenoot die gedurende zijn politieke carrière steeds conservatiever wordt en uiteindelijk een filosofie ontwikkelt die elementen van o.a. gewelddadig antisemitisme, antislavisme, nationalisme en pan-germanisme verenigt. De betreffende motie is gericht op het beperken van de immigratie van Russische en Roemeense jodenJoden. Hij stichtte in 1893 de [[Christelijk-Sociale Partij (Oostenrijk)|Christelijk-Sociale Partij]] (CS), deze partij won de verkiezingen in Wenen herhaaldelijk.
Na de verkiezingen in 1895 voor de Weense gemeenteraad, namennam de ChristelijkeChristelijk-Sociale SocialistenPartij het roer in handen met twee derde van de zetels, en hielpen zo Lueger de meerderheid te behalen. Het kostte nochtans twee extra jaren om de overwinning op te eisen, door de tegenstand van de eerste minister [[Kasimir Felix]] en drie weigeringen van de keizer [[Franz Joseph]], die hem zag als een gevaarlijke revolutionair. Na de persoonlijke inmenging van [[Paus Leo XIII]] werd zijn verkiezing eindelijk geldig verklaard in 1897.
Lueger is van 1897 tot 1910 burgemeester van Wenen geweest. Hij was een zeer bekwaam burgemeester. Wenen heeft dan ook veel aan hem te danken, zo voorzag hij grote delen van Wenen van waterleidingen.
| 