Pekdruppelexperiment: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting |
Verplaats lijn uit intro naar body v/d tekst, paste niet in intro |
||
Regel 3:
{{Gesproken Wikipedia klein|Nl-Pekdruppelexperiment-article.ogg|22551204}}
Het '''pekdruppelexperiment''' is een [[experiment|langetermijnexperiment]] dat het vloeien van een stuk pek meet over vele jaren. Pek is een verzamelnaam voor een aantal vloeistoffen met een zeer hoge [[viscositeit]], zoals [[teer]] en [[bitumen]], die er bij [[kamertemperatuur]] uitzien als een vaste stof, maar in feite zeer dik vloeibaar zijn en uiteindelijk [[druppel]]s vormen.
== Het pekdruppelexperiment in Australië ==
Regel 17 ⟶ 15:
Voor dit experiment kreeg in oktober 2005 Thomas Parnell postuum de [[Ig Nobelprijs]] voor natuurkunde, een parodie op de [[Nobelprijs]].<ref>{{en}}[http://web.archive.org/web/20080424002732/http://www.physics.uq.edu.au/pitchdrop/mainstone.html John Mainstones artikel over de achtste druppel]</ref>
Tot op de dag van vandaag heeft niemand echt een druppel zien vallen. Het experiment kan nu door iedereen ter wereld gade geslagen worden met een [[webcam]]. Technische problemen verhinderden het vastleggen van het vallen van de achtste druppel.<ref name="The Pitch Drop Experiment" />
Volgens een berekening<ref>{{en}}[http://www.physics.uq.edu.au/physics_museum/pitchdrop.shtml Viscositeitsberekeningen naar aanleiding van dit experiment]</ref> van R. Edgeworth, B.J. Dalton en T. Parnell was de dynamische [[viscositeit]] van deze soort pek gemiddeld:
| |||