Parker de Ruyter Rocher van Renais: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k typo
k typo
Regel 5:
Bij KB van 23 september 1817 werd op verzoek van Jacoba Maria Parker (1774-1841) aan haar tweede echtgenoot (zij was weduwe van René Christiaan Rocher) Jacobus de Wildt en aan haar kinderen vergunning verleend de naam ''De Ruyter'' vooraf te laten gaan aan hun geslachtsnaam. Hierdoor ontstonden nakomelingen van haar met de namen ''De Ruyter Rocher'' en ''De Ruyter de Wildt''. De naam De Ruyter was ontleend aan hun directe afstamming in vrouwelijke lijn van de admiraal [[Michiel de Ruyter]] (1607-1676). Haar kinderen kregen tevens bij dat KB vergunning het wapen van Michiel de Ruyter te voeren.
 
Uit het eerste huwelijk had Parker een zoon: mr. Willem Parker de Ruyter du Rocher van Renais (1804-1859), officier van justitie te Hoorn, gedoopt als ''Wilhem Parker''. Bij het KB van 1817 kreeg hij dus naamstoevoeging tot ''De Ruyter Rocher''. Tot 1825 bezat hij een goed met de naam Renais in Bretagne, vandaar de toevoeging ''de la Renais'' (of: van Renais). Bij KB van 18 juni 1846 werd deze Willem Parker de Ruyter du Rocher van Renais verheven in de Nederlandse adel waardoor hij het predicaat [[jonkheer]] kreeg; hij werd verheven onder de clausule van inlijving. Die inlijving zou gebaseerd zijn op oude Franse adellijke afstamming, blijkend uit het voorvoegsel ''du'' in ''du Rocher''. Bij koninklijke disponitie van 7 juli 1849 werd die verheffing aangehouden, op basis van een vermoede vervalsing van door Rocher van zijn doopakte waarbij hij het voorvoegsel ''du'' had toegevoegd. Hierdoor wordt hij geacht uiteindelijk niet te hebben behoord tot de Nederlandse adel.<ref>De [[Hoge Raad van Adel]] geeft op de [http://www.hogeraadvanadel.nl/adeldom_adellijst.php adelslijst] aan dat hij in 1849 [[royement|geroyeerd]] zou zijn.</ref>
 
== Literatuur ==