Brak water: verschil tussen versies

De invloed van de zee langs de [[kust]] is door brakke [[kwel]] soms tot enkele tientallen kilometers landinwaarts te merken. Deze kwel kenmerkt zich ook door het brakke karakter waardoor ziltminnende planten als [[engels gras]] en [[lepelblad]] voor kunnen komen op plekken die niet direct aan zout water liggen. Door de toevoer van zoet water naar landbouwgebieden (met name voor de bloembollenteelt en vollegrondsgroenten), zoals in [[Groningen (provincie)|Noord-Groningen]], is veel waardevolle [[brakwatervegetatie]] verloren gegaan. Men probeert dit te compenseren door het inrichten van [[natuurgebied]]en zoals de [[Ruidhorn]], en [[Feddema's plas]], beide in [[Groningen (provincie)|Groningen]].

 

 

Omdat er geen eensluidende definitie van brak water is, en de tolerantie voor zout per gewas en ras sterk kan verschillen, is het duidelijker om de hoeveelheid zout in het water aan te geven. Hierbij kan nog onderscheid gemaakt worden tussen het [[zoutgehalte]] en het [[chloride]]gehalte. Water met een zoutgehalte van 35‰ heeft een chloridegehalte van 19,4‰. De onderstaande tabel geeft het zoutgehalte.