Februarirevolutie (1848): verschil tussen versies

De [[Revolutiejaar 1848|revoluties van 1848]] namen hun aanvangbegonnen met de '''Februarirevolutie''' in [[Frankrijk]], die een eind maakte aan de [[Julimonarchie]] en de [[Tweede Franse Republiek]] vestigde.

[[Republikanisme|Republikeinse]] en constitutioneel-[[liberalisme|liberale]] elementen, voornamelijk uit de [[bourgeoisie|middenklasse]], eisten hervorming van het [[Stemrecht|kiesrecht]]. Na een verbod op een republikeinse bijeenkomst kwam het tot onlusten. Premier [[François Guizot]] trad op [[24 februari]] terug, waarna de ''burgerkoning'' [[Lodewijk Filips van Frankrijk|Lodewijk Filips]] troonsafstand deed ten gunste van zijn kleinzoon [[Louis Philippe van Orléans (1838-1894)|Louis Philippe]]. De voorlopige regering onder [[Alphonse de Lamartine]] riep echter nog diezelfde dag de republiek uit.

Deze Tweede Franse Republiek bleek een veel conservatiever beleid uit te oefenen dan de revolutionairen geëist hadden. Vooral de Franse arbeiders waren hier ontevreden over. Onder druk van de [[socialisme|socialist]] [[Louis Blanc (politicus)|Louis Blanc]] werden de [[Ateliers Nationaux]] opgericht, waar [[werkloosheid|werklozen]] te werk gesteld werden. Toen dit project door regeringsmaatregelen dreigde te mislukken gingen Parijse werklozen en arbeiders op [[23 juni]] de straat op om ''une république [[socialisme|sociale]] et démocratique'' (''la sociale'') te eisen. Dit '''Junioproer'''[[Juni-oproer]] werd door [[Louis Eugène Cavaignac]] op bloedige wijze neergeslagen. In december koos een meerderheid van de Franse kiezers [[Napoleon III|Lodewijk Napoleon Bonaparte]] - neef van [[Napoleon Bonaparte|Napoleon I]] - tot president.