Nazgûl: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 4:
Het woord ''Nazgûl'' ([[Nederlands]]: '''Ringgeesten''', [[Engels]]: ''Ringwraiths'') komt uit de [[Zwarte Taal]] van Sauron. Het is een van de weinige woorden uit deze taal die algemeen gebruikt worden in [[Midden-aarde]], veel meer dan het elfse woord '''Úlairi''', wat hetzelfde betekent.
Ooit waren de Nazgûl negen koningen der [[Mens (Tolkien)|mensen]], die door het aannemen en dragen van een ring van Sauron schimmen werden, maar ook voor eeuwig onder zijn heerschappij moeten dienen in een soort schimmenwereld. Als [[Frodo Balings|Frodo]] de ring omdoet om zich onzichtbaar te maken, betreedt hij een soort geestenwereld en wordt hij eigenlijk ook een geest. Door deze geestenwereld te betreden wordt hij zeer duidelijk zichtbaar voor de Nazgûl en zij voor hem. Nadeel was dat ze, met uitzondering van de [[Tovenaar-koning van Angmar]], overdag gedesoriënteerd raakten
Sauron stuurt de Ringgeesten op pad om de [[Ene Ring]] te vinden. Sauron had een speciale reden om nu juist zijn Ringgeesten te sturen. Ze waren de machtigsten van zijn dienaren en konden zeer snel reizen. Maar bovenal waren ze zelf slaven van de Negen Ringen die Sauron in zijn bezit had, zodat ze in tegenstelling tot bijvoorbeeld een mens of [[Ork (Tolkien)|ork]] niet de Ene Ring voor zichzelf zouden houden, maar hem keurig naar Sauron zouden terugbrengen.
| |||