Baders bij Asnières: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting
wederom een mooi artikel
Regel 15:
 
== Afbeelding en controverse ==
''Baders bij Asnières'' schildert een aantal mensen aan de rivieroever van de [[Seine]], tegenover het eiland [[La Grande Jatte|Grande Jatte]], ergens tussen [[Courbevoie]] en [[Asnières-sur-Seine|Asnières]], thans Parijse buitenwijken. Klaarblijkelijk betreft het een groep arbeiders, genietend van de zonneschijn, zoals veel Parijzenaars in die tijd op hun vrije dagen de stad ontvluchtten, niet meer alleen de [[Burgerij|bourgoisie]]. Op de achtergrond zijn een fabriek en een brug te zien. Een veerboot brengt passagiers naar het eiland, waarschijnlijk behorend tot de betere standen, die daar in de schaduw konden plaats nemen. Er hanghangt een bijna voelbare sfeer van loomheid en stilte. Met uitzondering van de jongen in het water lijkt iedereen verzonken in eigen gedachten.
 
De grootschalige opzet van het schilderij en de klassieke modellering geeft aan de afgebeelde arbeiders een voor die tijd revolutionaire, monumentale grandeur mee, welke evenzeer door velen als controversieel werd ervaren. Ook qua stijl riep het weerstand op. Het werk werd afgewezen door de [[Parijse salon]] en bekritiseerd door collega-impressionisten. Uiteindelijk werd het geëxposeerd bij de [[Société des Artistes Indépendants]], maar Seurats deelname aan de achtste impressionistententoonstelling in 1884 lokte verhitte discussies uit. Toen [[Camille Pissarro]] zijn deelname doordrukte, trokken [[Claude Monet]], [[Pierre-Auguste Renoir]] en [[Gustave Caillebotte]] zich terug en de impressionistische groep viel uit elkaar. In de pers echter werd Seurat, samen met [[Alfred Sisley]], gevierd als de vertegenwoordiger van een nieuwe stijl die uiteindelijk de naam [[neo-impressionisme]] zou krijgen.