Nadat Tumi aan het begin van 2011 zijn eerste nationale titel had veroverd op de 60 m indoor, een titel die hij in de jaren die volgden zou prolongeren, behaalde hij later dat jaar zijn eerste internationaal aansprekende resultaten op de [[Europa (werelddeel)|Europese]] kampioenschappen [[U23 (sport)|U23]]. vanIn 2011,[[Ostrava]] waarveroverde hij op de individuele [[100 meter (atletiek)|100 m]] een zilveren [[medaille]] veroverde, waarna hij op de [[4 x 100 meter estafette|4 x 100 m estafette]] samen met zijn landgenoten [[Francesco Basciani]], [[Davide Manenti]] en [[Delmas Obou]] in 39,05 zelfs naar de overwinning snelde. Dat<br/>Op jaarde had[[Wereldkampioenschappen hijatletiek ook2011|wereldkampioenschappen zijnvan eerste2011]] nationaleging titel veroverdhet op de 604 x 100 m indoorzelfs nog een tandje sneller dan in Ostrava. In de finale kwam het Italiaanse viertal in de samenstelling Michael Tumi, die[[Simone hijCollio]], [[Emanuele Di Gregorio]] en [[Fabio Cerutti]] tot 38,96, maar dat leverde in de jarenwedstrijd in [[Daegu]], die volgdendoor prolongeerdehet [[Jamaica]]anse team werd overheerst, niet meer op dan een vijfde plaats.
Dat ditde korte sprintnummersprint hem prima ligt, bewees Tumi in 2013 ook op andere wijze. Nadat hij in eigen land het nationale record op de 60 m indoor van [[Pierfrancesco Pavoni]] uit 1990 had verbeterd tot 6,51, snelde hij kort daarnavervolgens op de [[Europese kampioenschappen indoor atletiek 2013|Europese indoorkampioenschappen in Göteborg]] op dit onderdeel naar het brons in 7,52, waarbij hij slechts éénhonderdste seconde verwijderd bleef van zijn eigen record.
== Titels ==
Regel 74:
=== 4 x 100 m ===
* 2011: {{goud}} EK U23 - 39,05 s
* 2011: 5e [[Wereldkampioenschappen atletiek 2011|WK]] - 38,96 s
