Sibylla van Jeruzalem: verschil tussen versies

| afbeeldingbreedte = 180px160px

Haar grootmoeder [[Melisende van Jeruzalem]] had al bewezen, als vrouwelijk heerser succesvol te kunnen zijn. Ze werd grotendeels opgevoed door [[Ioveta van Bethanië|Yvette]], de jongste zus van Melisende, die werkzaam was in het Sint-Lazarus klooster.

Gwijde (Guy) werd vrijgelaten uit zijn gevangenschap in [[Damascus]] in [[1188]], toen Saladin realiseerde dat hem terug laten keren naar het kruisvaarderskamp tweedracht kon zaaien en dat Guy een minder goede leider zou zijn waarvoor anderen hem voordien hielden. De Koningin sloot zich bij hem aan, toen ze naar [[Tyrus]] marcheerde in 1189, de enige stad in het Koninkrijk die nog niet in handen van de moslims was gevallen. Koenraad van Montferato, de broer van Sibylla's eerste man Willem, had de defensie van de stad in handen genomen, echter liet hij het koppel de stad niet binnen en weigerde te erkennen dat Guy de rechtmatige eigenaar was van de resten van het Koninkrijk Jeruzalem en behield het als een eigen claim totdat de koningen uit Europa waren gekomen (volgens het testament van Boudewijn IV). Nadat er een maand buiten de stadswallen gebivakeerd was, volgde Sibylla haar man Guy, toen hij een voorhoede van een nieuw gearriveerd kruisvaardleger (Derde Kruistocht) aanvoerde naar het moslim gelegerde Akko, met het streven om van die stad de nieuw zetel van het Koninkrijk te maken. Guy belegerde de stad voor twee jaar (zie- [[Beleg van Akko (1189-1191)]].

Daar gedurende de bezetting in juli of augustus, mogelijk [[25 juli]] [[1190]], Sibylla overleed in een heersende epedemie in een militaire-tentenkamp net buiten de stad [[Akko (stad)|Akko]] de epedimie heerste als een vloek al spreidend over het kamp. Haar twee dochterdochters zouden dagen daarvoor al bezweken zijn aan deze epedimie. Akko werd daarna (eind juli 1191 veroverd door merendeels de strijdkrachten van Filip II van Frankrijk en Richard I van Engeland.

Bernard Hamilton schreef; ''had Sibylla in meer vrediger tijden geleefd, had ze een veel grotere macht kunnen uitoefenenuit-oefenen sidnssinds haar man een groot deel daarvan naar zich toe trok, en door de veroveringstocht van Saladin haar machtsperiode naar een snel einde bracht''. Haar legale opvolger werd Isabella van Jeruzalem , die gedwongen werd tot een scheiding met Humfred IV van Toron en om daarna met Koenraad van Montferato te trouwen, maar Guy weigerde zijn kroon af te staan tot een verkiezing in 1192.