Le Crédit Lyonnais: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
NSB overname |
Staatssteun voor Credit Lyonnais |
||
Regel 2:
[[Bestand:Caravane du Tour de France 2011-LCL.jpg|thumb|LCL is sinds 1981 sponsor van de gele trui in de Ronde van Frankrijk]]
'''Le Crédit Lyonnais''' ('''LCL''') is een Franse bank die in [[1863]] werd opgericht en in [[1946]] werd genationaliseerd. Sinds [[1981]] sponsort zij de [[gele trui (Ronde van Frankrijk)|gele trui]] in de [[Ronde van Frankrijk]].
== LCL in zware financiële problemen ==
Crédit Lyonnais was werkzaam op verschillende terreinen van de financiële bemiddeling, namelijk als algemene bank voor particulieren en ondernemers, en als handelsbank op het gebied van het vermogensbeheer voor derden, [[leasing]] en [[factoring]] en als verzekeraar. Het management van de bank had de aspiratie om op wereldschaal een universele bank te worden.
Eind 1993 telde de bank meer dan 71.000 werknemers en een balanstotaal van bijna [[Franse frank|FRF]] 2.000 miljard.<ref name=ECCL2>[http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:1995:308:0092:0119:NL:PDF Beschikking mbt staatssteun Crédit Lyonnais], Europese Commissie, 26 juli 1995. Geraadpleegd op 22 maart 2013.</ref> De bank was wereldwijd actief met meer dan 800 vestigingen in Europe, exclusief Frankrijk. Ultimo 1993 was de Franse overheid de belangrijkste aandeelhouder met 76% van het stemrecht.<ref name=ECCL2/>
In de jaren 80 en begin jaren negentig voerde LCL een agressief krediet- en investeringsbeleid. Onder de door de socialisten benoemde Jean-Yves Haberer, die de bank van 1988 tot november 1993 leidde, verdubbelde het [[Balans (boekhouden)|balanstotaal]] van de bank en de waarde van de industriële portefeuille vervijfvoudigde naar FRF 50 miljard.<ref name=ECCL2/> Met meer dan FRF 100 miljard aan leningen aan de [[vastgoed]]sector was de bank een zeer grote partij in Frankrijk. Ten slotte deed de bank grote [[overname]]s buiten Frankrijk om de marktpositie te verstevigen waaronder de Slavenburg Bank in Nederland.<ref name=ECCL2/> De directie van Crédit Lyonnais heeft daarmee, volgens een rapport van de Franse parlementaire onderzoekscommissie, de financiële draagkracht van de bank ver overschat en nauwelijks op de enorme risico's van de investeringen gelet.<ref>{{cite web|url= http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2844/Archief/archief/article/detail/380169/1994/07/13/Integere-Haberer-verantwoordelijk-voor-miljardenverliezen-bij-Credit-Lyonnais-Directie-negeerde-waarschuwing-DNB.dhtml |title=Volkskrant: Haberer verantwoordelijk voor miljardenverliezen bij Crédit Lyonnais, 13 juli 1994, geraadpleegd op 22 maart 2013}}</ref>
Bij LCL stegen de kosten sneller dan de inkomsten waardoor de vermogensverhoudingen onder druk kwamen te staan. De Franse overheid bood hulp door overheidsbedrijven met een waarde van zo’n FFR 17 miljard onder te brengen bij de bank.<ref name=ECCL2/> Dit deed het vermogen van LCL stijgen, maar de bedrijven waren matig winstgevend waardoor de winstmarge van de bank onder druk kwam te staan.<ref name=ECCL2/> De vertraging van de economische groei en de scherpe prijsdaling van onroerend goed en op de effectenbeurzen drukten de bank in de verliezen.
In 1992 en 1993 leed de bank een verlies van FRF 1,8 miljard en FRF 6,9 miljard.<ref name=ECCL1>[http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:1998:221:0028:0080:NL:PDF Beschikking mbt staatssteun Credit Lyonnais], Europese Commissie, 20 mei 1998. Geraadpleegd op 22 maart 2013.</ref> Deze verliezen werden ten laste van het [[eigen vermogen]] gebracht waardoor de [[solvabiliteit]], de verhouding eigen vermogen versus de naar [[Activa#Risico gewogen activa|risico gewogen activa]], onder de wettelijke verplichte 8% dreigde te komen. Op verzoek van de Franse bankentoezichthouder, de Commission Bancaire, heeft de Franse overheid steunmaatregelen genomen. In 1994 werd steun verleend in de vorm van een kapitaalverhoging ter waarde van bijna FRF 5 miljard en leningen voor onroerend goed ter waarde van FRF 40 miljard werden apart gezet.<ref name=ECCL1/>
Dit was onvoldoende en in 1995 volgde een tweede steunronde. In dit plan werd voor FRF 190 miljard, bijna € 30 miljard, aan twijfelachtige leningen afgesplitst en de verliezen hierop werden gedekt door een garantie van de Franse staat.<ref name=ECCL1/> Crédit Lyonnais werd wel verplicht een groot deel van zijn winst apart te houden om de mogelijke verliezen van de staat op deze portefeuille van leningen te compenseren. Deze terugbetaling werd over een lange periode uitgesmeerd.<ref name=ECCL1/> De rivaliserende particuliere Franse bank [[Société Générale]] reageerde heel negatief op de staatssteun. Haar topman Marc Viénot eist een ''gecontroleerde liquidatie'' van de 'gekke Lyonnais', zoals de bank in de volksmond wel wordt genoemd.<ref>{{cite web|url= http://www.trouw.nl/tr/nl/5009/Archief/archief/article/detail/2752111/1997/02/22/Nieuwe-miljardensteun-voor-Franse-bank-Credit-Lyonnais.dhtml |title=Trouw: Nieuwe miljardensteun voor Franse bank Crédit Lyonnais, 22 februari 1997, geraadpleegd op 29 november 2012}}</ref>. De [[Europese Commissie]] ging, na enkele aanpassingen in het oorspronkelijke plan akkoord, maar dwong ook af dat Crédit Lyonnais diverse buitenlandse dochterondernemingen in Europa zou afstoten, waaronder Credit Lyonnais Bank Nederland, Credito Bergamasco en Woodchester, in Latijns-Amerika en in Afrika.<ref name=ECCL1/> De Commissie ging verder alleen akkoord als de bank weer zelfstandig en dus winstgevend verder zou kunnen gaan. Door middel van opeenvolgende sociale plannen daalde het aantal werknemers van 59.323 in 1995 tot minder dan 51.000 in 1997.<ref name=ECCL1/> De bank moet ook binnen vijf jaar geprivatiseerd worden.
Eind 1997 telde LCL 50.789 werknemers, waarvan iets minder dan twee derde in Frankrijk. Per diezelfde datum bedroeg het balanstotaal FRF 1.499 miljard, waarvan iets minder dan de helft betrekking had op activiteiten in Frankrijk en 32% in Europa, exclusief Frankrijk.<ref name=ECCL1/> De Franse staat had 78% van het kapitaal en 96% van de stemrechten. Op de beurs was zo’n 18% van het kapitaal genoteerd, maar deze beleggingscertificaten hadden geen stemrecht.<ref name=ECCL1/>
== Crédit Lyonnais Bank Nederland ==
| |||