Hij heeft zich altijd vurig ingezet voor de [[mensenrechten]], waarbij hij hielp met het formuleren van een nieuw Latijns-Amerikaans perspectief met "Rechten voor Leven en de middelen om dat waardig te houden." Het werk van bevrijdingstheologen hielp bij de formatie van meer dan 1.000.000 geestelijke basisgemeenschappen onder arme katholieken in Latijns-Amerika. Het bekritiseerde ook de rol van de [[Rooms-katholieke Kerk]] in de sociale en economische structuur die de gemeenschappen waar ze in werkten onderdrukte. Boff vond veel bevestiging voor zijn werk in hoofdstuk 1, No. 8 van [[Lumen Gentium]] ("Licht van de Naties"), een document van [[Tweede Vaticaans Concilie|Vaticanum II]].
In 1985 werd hem door de [[Congregatie voor de Geloofsleer]], geleid door de toenmalige kardinaal en huidigevoormalige paus [[Paus Benedictus XVI|Joseph Ratzinger]], voor een jaar het zwijgen opgelegd vanwege zijn boek ''Kerk, Charisma en Macht''. In 1970 was Ratzinger een van zijn promotoren toen Boff in [[München]] zijn proefschrift verdedigde. Boff werd in 1992 bijna weer het zwijgen opgelegd door Rome, om te voorkomen dat hij deel zou nemen aan Eco-92 in Rio de Janeiro, wat er uiteindelijk toe leidde dat hij de [[Franciscanen|Franciscaanse orde]] en het priesterschap verliet. Hij is het grootste deel van zijn leven werkzaam geweest als professor op het vlak van de theologie, de ethiek en de filosofie in Brazilië en ook als spreker in vele universiteiten in andere landen, zoals in [[Heidelberg (Duitsland)|Heidelberg]], [[Harvard-universiteit|Harvard]], [[Universiteit van Salamanca|Salamanca]], [[Barcelona (Spanje)|Barcelona]], [[Universiteit van Lund|Lund]], [[Katholieke Universiteit Leuven|Leuven]], [[Parijs]], [[Universiteit van Oslo|Oslo]] en [[Turijn (stad)|Turijn]]. Hij heeft meer dan 100 boeken geschreven, die vertaald zijn in de belangrijkste wereldtalen. In 1997 heeft het Zweedse parlement hem bekroond met de [[Right Livelihood Award]].
