Domenico Tardini: verschil tussen versies

Tardini bezocht het Pauselijk [[Seminarie]] bij de [[Sint-Jan van Lateranen]], waar hij in [[1903]] ''[[cum laude|magna cum laude]]'' afstudeerde in de [[theologie]] en de [[filosofie]]. Op [[20 september]] [[1912]] werd hij tot [[priester]] [[wijding|gewijd]]. Aansluitend doceerde hij theologie aan verschillende Romeinse seminaries. In [[1921]] trad hij in dienst van de [[Romeinse Curie]], waar hij te werk gesteld werd bij de afdeling buitengewone kerkelijke aangelegenheden. Van 1923 tot 1929 was hij moderator van de jeugdafdeling van de ''[[Katholieke Actie|Azione Cattolica]]''. In [[1929]] benoemde [[paus Pius XI]] hem tot ondersecretaris van de afdeling buitengewone kerkelijke aangelegenheden. In [[1937]] werd hij secretaris van diezelfde afdeling. Vanaf 1935 werkte Tardini daarnaast bij het [[Staatssecretariaat|staatssecretariaat van de Heilige Stoel]]. In [[1952]] benoemde [[paus Pius XII]] hem tot pro-secretaris. Hij was een vertrouweling van Pius XII. Tardini diende paus Pius de [[laatste heilige sacramenten]] toe en gold - hoewel hij nog geen kardinaal was - als een van diens mogelijke opvolgers.

[[Paus Johannes XXIII]] benoemde Tardini kort na zijn aantreden tot nieuwe staatssecretaris, tot [[aartspriester]] van de [[Sint-Pietersbasiliek]]. Op [[14 december]] [[1958]] werd hij [[titulair bisschop|titulair aartsbisschop]] van [[Latakia|Laodicea in Syrië]]. Tijdens het [[consistorie]] van de dag daarna werd hij opgenomen in het [[College van Kardinalen]]. Hij kreeg de ''[[Sant'Apollinare alle Terme Neroniane-Alessandrine]]'' als [[titelkerk]]. Op [[27 december]] van dat jaar wijdde Johannes hem tot bisschop, tijdens een plechtige viering waarbij ook [[paus Johannes Paulus I|Albino Luciani]], de latere paus Johannes Paulus I, tot bisschop werd gewijd.