Midas (mythologie): verschil tussen versies

 

"Dat kun je onmogelijk gehoord hebben", zei Tmolos. "Er mankeert niks aan mijn oren" zei Midas. Op dat moment kon Apollon zijn boosheid niet meer beheersen en zei: "als je ze op deze manier gebruikt, ben je het niet waard de oren van een mens te hebben". Hij gaf Midas een paar lange, grijze en behaarde oren, zeggend: "Nu lijk je op de ezel die je bent". Midas schaamde zich voor zijn nieuwe oren en probeerde ze te verbergen onder een [[tulband (hoofddeksel)|tulband]]. Na een tijdje ontdekte zijn kapper het beschamende geheim. De kapper durfde niemand iets te vertellen van Midas' misvorming, maar was ook niet in staat het helemaal voor zichzelf te houden. Zo liep hij het platteland in, groef een gat en vertrouwde zijn geheim fluisterend aan de aarde toe. Elk geheim wil echter openbaar worden. Waar de kapper het gat had gegraven groeide een bos riet, en als de wind daar doorheen blies, ruisde het en leek het te roepen: "Koning Midas heeft ezelsoren! Koning Midas heeft ezelsoren!" Toen Midas ontdekte dat iedereen van zijn geheim afwist, stierf hij in schaamte.

 

In de mythologie is ook sprake van vergiftiging met [[Stierenbloed (mythologie)|stierenbloed]].