Stralendiertjes: verschil tussen versies

Stralendiertjes leven in [[symbiose]] met microscopische algen, eveneens eencellig, die zich rondom het protoplasma vasthechten. De relatie is [[mutualisme|mutualistisch]]: de afvalstoffen van het stralendiertje zijn het voedsel van de algen, die op hun beurt de door hun geproduceerde zuurstof aan het stralendiertje afgeeft. De stralendiertjes kunnen zich verticaal verplaatsen: overdag zakken zij naar de diepten, om 's nachts naar de oppervlakte te stijgen. De aanleiding voor deze verticale trektochten is nog niet bekend. Stralendiertjes leven te midden van het zeeplankton en wanneer ze afsterven vallen ze uiteen, maar hun kiezelskelet van [[siliciumdioxide]] lost niet op in zeewater zoals een kalkskelet en blijft behouden en zakt naar de bodem. Hier vormen de skeletjes een bijzondere afzetting die radiolariënslik wordt genoemd, dat een dikte van enkele tientallen en zelfs wel honderden meters kan hebben. Als het slib verhardverhardt wordt het [[radiolariet]] genoemd. Omdat er zoveel verschillende soorten zijn en de stralendiertjes al zo lang bestaan zijn de afzettingen van hun kiezelskeletjes belangrijke [[gidsfossiel]]en.

Ook de [[Diatomee|diatomeeën]] hebben een kiezelskelet, maar deze hebben geheel anderandere vormen. Diatomeeën behoren tot de supergroep [[Chromalveolata]].