Orthosympathisch zenuwstelsel: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 4:
Het orthosympathisch deel zorgt bij activiteit van het lichaam onder andere voor een hogere [[hart]]slagfrequentie, verwijding van de [[bloedvat]]en in de spieren (door aanwezigheid van bèta 2-receptoren in de bloedvaten) en een hogere [[Adem (lucht)|adem]]frequentie, maar remt de [[spijsvertering]]. Wanneer het lichaam in rust is, wordt de spijsvertering actief.
==Anatomie en functie==
Bij het orthosympathische zenuwstelsel worden impulsen vanuit het [[ruggenmerg]] via de [[grensstreng]]en naar de [[orgaan|organen]] geleid. Dit wordt ook wel aangeduid als pre- en postganglionaire vezels. Grensstrengen zijn twee reeksen van [[zenuwknoop|ganglia]] links en rechts van de wervelkolom. Vanuit deze ganglia lopen [[zenuw]]en naar de organen. De verhouding tussen het aantal pre- en postgangliaire
===Segmenten en ganglia===
Preganglionaire cellichamen: zitten in het ruggenmerg in het gebied van borst en lendenen. Namelijk tussen T1 ([[Borstkas|Thoracaal]]-1) en L2 ([[Lumbaal]]-2) segmenten. Eindorganen van het thoracale segmenten zijn: oog en klieren, hart, bloedvaten, gladde spieren, lever en [[pancreas]], van de lumbale segmenten: zweetklieren, bijniermerg, urinebaas en genitaliën. Axonen van preganglionaire cellen gaan door voorwortels (ventrale wortels of radices ventrales) van de ruggenmergzenuwen T1-L2. Vervolgens gaan ze over een korte afstand door de ruggenmergszenuwen en verlaten deze, en gaan naar de autonome ganglia aan beide kanten van de buikkolom achter de pariëtale pleura: ganglia van de orthosympathische grensstreng.
| |||