Eric Burdon: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
TjBot (overleg | bijdragen)
k r2.7.2) (Robot: toegevoegd: ro:Eric Burdon
Regel 33:
Burdon was de leadzanger van de Britse band ''[[The Animals]]''. In 1958 had [[Alan Price]] ''The Alan Price Combo'' opgericht.<ref>''Rolling Stone Encyclopedia of Rock and Roll''.</ref> Snel nadat Burdon zich in 1962 had aangesloten bij die band, werd de naam veranderd in ''The Animals''. De groep combineerde blues met rock. In de [[Verenigde Staten]] waren zij een van de toonaangevende bands van de ''[[Britse invasie (popmuziek)|British Invasion]]''. Naast Burdon als zanger en Price op elektronisch orgel bestond de band uit [[Hilton Valentine]] op gitaar, [[Chas Chandler]] op basgitaar en [[John Steel]] op drums. De groep maakte een paar grote hits, zoals ''[[The House of the Rising Sun]]'', ''[[Don't Let Me Be Misunderstood]]'' en ''Bring It on Home to Me''.
 
Alan Price verliet de groep in de zomer van 1965 na onenigheid met vooral Eric Burdon en werd vervangen door [[Dave Rowberry]]. Het had geen gevolgen voor de populariteit van de groep. Ook ''[[We gottaGotta getGet out of thisThis placePlace]]'' en ''It’s myMy lifeLife'' werden hits. Begin 1966 vertrok John Steel. Hij werd opgevolgd door [[Barry Jenkins]]. De groep stapte ook over naar een ander platenlabel: van [[Columbia Records|Columbia]] naar [[Decca Records|Decca]]. De grootste hit van de groep in deze samenstelling was ''Don't bringBring meMe downDown''.
 
In september 1966 vielen ''The Animals'' uit elkaar. Eric Burdon ging verder met een nieuwe band als ''Eric Burdon and the Animals'', met als uitvalsbasis [[Californië]] in de VS. Alleen de drummer Barry Jenkins ging met hem mee. Ook met deze groep bleek Burdon te kunnen scoren; de grootste hits waren ''San Franciscan Nights'' (waarmee hij aanhaakte bij de [[hippiecultuur]]) en ''Sky Pilot''.