George II van Groot-Brittannië: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k Robot: pt:Jorge II da Grã-Bretanha is een etalage-artikel
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 60:
Eerste minister Henry Pelham stierf in [[1754]] en werd toen opgevolgd door zijn broer, Thomas Pelham-Holles, de hertog van Newcastle-upon-Tyne. Thomas Pelham-Holles werd op zijn beurt opgevolgd door William Cavendish, de hertog van Devonshire in [[1756]]. Een andere vermeldenswaardige eerste minister tijdens het bewind van George II was [[William Pitt de Oudere]]. William Pitt werd minister van Buitenlandse Zaken (in Engeland ook wel: ''Secretary of State for the Southern Department'') in het kabinet van de hertog van Devonshire, maar de koning was echter niet zo blij met zijn aanstelling. Dit kwam doordat Pitt tegen de [[Oostenrijkse Successieoorlog]] was geweest, terwijl de koning juist ervoor was. Het koninklijk misnoegen werd alleen maar vergroot door de toespraken die Pitt voerde in [[1757]]. In april van hetzelfde jaar werd hij ontslagen, maar later liet de koning hem terugkomen. Rond dezelfde tijd werd ook de Hertog van Newcastle-upon-Tyne voor een tweede keer Eerste Minister.
 
Als minister van Buitenlandse Zaken leidde William Pitt de Engelse politiek naar de [[Zevenjarige Oorlog (1756-1763)|Zevenjarige Oorlog]]. Deze oorlog werd ook wel gezien als het vervolg op de [[Oostenrijkse Successieoorlog]]. [[Maria Theresia van Oostenrijk (1717-1780)|Maria Theresia van Oostenrijk]], aartshertogin van Oostenrijk, sloot een verdrag met de traditionele vijanden van Oostenrijk, het [[Keizerrijk Rusland|Russische rijk]] van tsarina [[Elisabeth van Rusland|Elisabeth]] en het [[Frankrijk]] van koning [[Lodewijk XV van Frankrijk|Lodewijk XV]]. Daardoor werden ook Rusland en Oostenrijk vijanden van Groot-Brittannië en Hannover. George II vreesde dat deze alliantie van Oostenrijk, Frankrijk en Rusland Hannover zou binnenvallen en daardoor sloot koning George II een verdrag met koning [[Frederik II van Pruisen]]. Groot-Brittannië, Hannover en Pruisen stonden tegenover de grote Europese mogendheden Oostenrijk, Frankrijk, Rusland, [[Zweden]] (waar [[Adolf Frederik van Zweden|Adolf Frederik]] koning was) en het [[Keurvorstendom Saksen (1547-1806)|Keurvorstendom Saksen]] onder keurvorst [[August III van Polen|Frederik Augustus II]], eveneens koning van [[Polen]]. Daarentegen echter sloot het [[Koninkrijk Portugal]] van koning [[Jozef I van Portugal|Jozef I]] zich aan bij Groot-Brittannië. De oorlog werd niet alleen gevoerd in Europa, maar ook in Noord-Amerika (waar de oorlog beter bekendstaat als de [[Franse en Indiaanse Oorlog]]) en in [[India]].
 
George II stierf op 25 oktober 1760 nadat hij onwel geworden was op het toilet. Hij werd naar zijn bed gebracht en vroeg nog naar prinses Amelia, maar toen zij bij hem kwam was hij al overleden. Hij werd begraven in [[Westminster Abbey]]. Zijn kleinzoon volgde hem op als koning George III.