Vlaamsch Nationaal Verbond: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k wijziging op verzoek, zie Wikipedia:Verzoekpagina voor bots met AWB |
|||
Regel 18:
Het VNV steunde direct de vervolging der [[Joden]] en sloeg volledig de [[fascisme|fascistoïde]] richting in, zoals blijkt uit deze redevoering:
:«''Vlaanderen moet inschakelen in de Nieuwe Orde, geboren uit de nationaal-socialistische revolutie. Het VNV stelt zich ten doel het vestigen van de nieuwe orde in Vlaanderen. [...] Deze nieuwe politieke orde dient gevestigd te zijn, eensdeels op het beginsel van het leiderschap, andersdeels op het uitschakelen en verwerpen van alle instellingen (
De overeenkomst met de Duitse militair bestuurder van [[België]] dwong het VNV wel om het herenigen van Dietsland niet meer te propageren en in plaats daarvan aan te sturen op een eventuele aansluiting van [[Vlaanderen]] bij [[Duitsland]] (tot Groot-Duitsland).
Regel 29:
:«''De zuiveringsmaatregelen tegen de joden volgen mekaar sterker op en worden met de dag strenger toegepast. Het schijnt zo dat we stilaan rondom onze redactiekantoren weer ruimer zullen kunnen ademhalen en nu er week na week huizen en appartementen in de buurt leegkomen kunnen we tenminste eens rustig van huis naar kantoor en van kantoor naar huis wandelen.''»
Op [[22 oktober]] [[1942]] overleed de Clercq. Hij werd opgevolgd door de meer gematigde [[Hendrik Elias]]. Elias bleef manschappen ronselen voor het [[Oostfront (Tweede Wereldoorlog)|oostfront]] en voer resoluut een koers die er in bestond
Het VNV raakte echter meer en meer in de collaboratie betrokken en had steeds minder voeling met de gewone man. Toen Hitler de knoop dan definitief doorhakte en [[Jef van de Wiele]] van de [[DeVlag]] tot landsleider van [[Vlaanderen]] benoemde, verloor het VNV alle macht. In [[april]] [[1944]] bedroeg het ledenaantal van het VNV nog maar 10.000, een vierde van twee jaar daarvoor. Het was ook in [[1942]] en [[1943]] dat het [[verzetsbeweging|verzet]] aanslagen begon te plegen tegen de collaborateurs van het VNV. In [[1942]] werden zes VNV'ers vermoord en tijdens de maanden oktober-november werden dertien bomaanslagen gepleegd tegen het VNV. In [[1943]] werden 57 VNV-leden vermoord door het verzet. Het VNV zelf spoorde, middels haar geheime inlichtingendienst, verzetslieden op en liquideerde ze.
Regel 39:
Het VNV herbergde verschillende strekkingen, van gematigd [[federalisme|federalistisch]] via Vlaams [[autonomie|autonomistisch]] tot [[Groot-Nederland]]s, en democratisch tot autoritair en antiparlementair. [[Staf de Clercq]] had de moeilijke taak deze uiteenlopende groepen bijeen te brengen en bij elkaar te houden. Daarbij schuwde hij [[macchiavelli]]stische tactieken niet.
Een vertegenwoordiger van de gematigde (anglofiele) groep was
Tijdens de [[Tweede Wereldoorlog]] verzwakte de democratische groep, en konden de fascistoïde kenmerken van de partij zich volop ontwikkelen, tot het VNV evolueerde naar een fascistische [[collaboratie]]partij, zij het met een monddood gemaakte democratische groep. Hierin kreeg het VNV af te rekenen met enkele kleine maar venijnige zweepgroeperingen, die op minder steun van de bevolking konden rekenen, maar des te meer van de radicale bezetter. De [[DeVlag]] en de [[Algemeene-SS Vlaanderen]] waren zeer zeker een kracht die het VNV verder in de collaboratie duwden door te wedijveren om de zegen van [[Adolf Hitler|Hitler]].
| |||