Onderzoekers veronderstellen dat tijdsperceptie gebaseerd is op een centraal klok- of oscillatiemechanisme<ref>Church RM (1984) Properties of the internal clock. In: Timing
and Perception (Eds. J. Gibbon and L. Allan). Ann NY Acad Sci 423: 566-582.</ref><ref>Meck, W. H. (1983). Selective adjustment of the speed of internal clock and memory processes. Journal of experimental psychology: animal behaviour processes, 9 (2): 171-201</ref>.<ref>Coull, J. T., Cheng, R., and Meck, W. H. (2011). Neuroanatomical and neurochemical substrates of timing. Neuropsychopharmacol. Rev. 36, 3–25.</ref> Deze [[interneDit klok]]mechanisme zou niet alleen pulsen kunnen genereren, maar ook het aantal pulsen kunnen tellen en in het [[werkgeheugen]] opslaan. Bij het schatten van bijvoorbeeld de duur van een bepaalde tijdsperiode wordt het aantal opgeslagen pulsen vergeleken met een referentiewaarde in het [[langetermijngeheugen]]. Als er veel pulsen zijn opgeteld in de teller van de interne klok leidt dat tot de suggestie dat een periode lang heeft geduurd. Een belangrijk element in het klokmodel is dus de inhoud en omvang van het werkgeheugen. Zo blijken studenten met een grotere capaciteit van het werkgeheugen ook de periode waarin zij gewerkt hebben aan rekenopdrachten langer te schatten dan studenten met een normaal werkgeheugen. <ref>Woehrle, J., and Magliano, J. (2012). Time flies faster if a person has a high working-memory capacity. Acta Psychologica, 139 (2), 314-319</ref>. Uit onderzoek blijkt dat schizofrene patiënten eveneens de neiging hebben om de duur van tijdsintervallen te overschatten. Ook hier zou de veranderde tijdsperceptie kunnen berusten op een te snel lopen van de interne klok, en een verstoorde werking van het werkgeheugen.<ref>Martin Roy et al. Time perception disorders are related to working memory impairment in schizophrenia. Psychiatry Research. Volume 200, Issues 2–3, 30 December 2012, Pages 159–166</ref>
