Eifelaquaduct: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 13:
* ''De Hausener Benden'' in [[Eiserfey]]
Deze liggen 95 km van Keulen af, maar met alle uitbreidingen meegeteld is het aquaduct 130 km lang. Deze waterleiding was een van de langste van het [[Romeinse Rijk]]. Via een 10 m hoge brug kwam het water in de stad terecht, vanwaar het werd verdeeld naar de fonteinen, badhuizen en riolering.
===Verloop===
Het Eifelaquaduct had zijn oorsprong in de omgeving van [[Nettersheim]] in de [[vallei]] van de [[Urft (rivier)|Urft]] bij de [[Grüner Putz]], waar zij het water uit een [[bron]] opnam. Als puur [[zwaartekracht]]aquaduct moest met zo goed mogelijk gebruik maken van het natuurlijk [[verval]]. Men volgde het dal van de Urft tot [[Kall]] om daar de [[waterscheiding]] tussen [[Maas]] en [[Rijn]] te overwinnen. De toenmalige Romeinse [[weg- en waterbouw|ingenieur]]s hadden hier in het terrein een plaats geïdentificeerd, waar men deze waterscheiding kon overwinnen zonder gebruik te hoeven maken van [[tunnel]]s of [[pijpleiding]]en. Aansluitend verliep het traject parallel aan de noordelijke hellingen van de [[Eifel]]. De [[Erft]] werd bij [[Kreuzweingarten|Euskirchen-Kreuzweingarten]] overgestoken en tussen [[Rheinbach]] en [[Meckenheim (Noordrijn-Westfalen)|Meckenheim]] stak het Eifelaquaduct de [[Swist]] over door middel van een bakstenen [[boogbrug]]. Daarna passeerde het aquaduct in de [[Kottenforst]] bij [[Buschhoven]], ten noordwesten van [[Bonn]], de hoogten van het [[Vorgebirge (Rijnland)|Vorgebirge]]. Deze hindernissen eenmaal genomen liep het aquaduct via [[Brühl (Rijnland)|Brühl]] en [[Hürth]] naar Keulen. In zoverre de onderweg aangetroffen bronnen voldeden aan de eisen die de Romeinse aan [[waterkwaliteit]] en kwantiteit stelden, werden deze bronnen op het aquaduct aangesloten.
==Constructie==
| |||