Mike Leigh: verschil tussen versies

Ook werkte hij in die periode aan een eigen stuk via improvisatie met de professionele acteurs verbonden aan de Shakespeare Company, het was genaamd NENA (een acroniem voor North East New Arts Assiociation), welke de fantasieën verkende van een barman, die met het idee speelde een Noord-Oostelijke kunstvereniging op te richten. Leigh schreef, in 1970; " Ik zag dat we moesten beginnen met een verzameling van totaal ongerelateerde personages (elk specifiek gecreëerd door de acteurs zelf) en onder mijn impuls ze elkaar te laten kennen en een reële relatie te laten opbouwen. Het stuk of script zou dan groeien uit de resultaten." Na [[Stratford-upon-Avon]] regisseerde Leigh nog enkele Londense School-drama's waaronder: [[Thomas Dekker (schrijver)|Thomas Dekker]]s ''[[The Honest Whore]]'' Aan de E15-acteursschool in [[Loughton (Essex)|Loughton]] maakte hij voor de eerste keer kennis met Allison Steadman, zijn latere echtgenote.

 

 

Toen het decennium ten einde liep, wist Leigh dat hij films wou maken, en dat zijn manier van werken nu ook vaststond. Hij zou werken via repetitie en dialoog. Hij zou volgens een organische manier gaan filmen, waarbij acteurs de volledige vrijheid zouden krijgen in het creatieve proces. Na een periode van verkennende improvisatie zou Leigh een script schrijven dat de structuur zou bepalen, hier zou hij de volgorde van de scènes vastleggen, en meestal schreef hij het neer in eenvoudige zinnen, zoals: Sofie en Betty ontmoeten mekaar; Betty doet Joys haar, etc. En hij zou eindeloos blijven repeteren tot heet gewenste resultaat er zou komen.<ref>Coveney, p.80</ref>