Simone Mantia: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
k + sp |
||
Regel 24:
Gedurende deze periode verving hij binnen de Sousa Band soms ook de solist [[Arthur Pryor]] op de trombone. Mantia studeerde sindsdien ook trombone bij Pryor, om zijn techniek verder te verbeteren en was goed bevriend met [[Herbert L. Clarke]]. In 1903 verliet Pryor de Sousa Band om een eigen harmonieorkest op te richten. Mantia verliet de Sousa Band in 1904 en speelde verder in de nieuw opgerichte band van Arthur Pryor voor de volgende 20 jaar. In deze band werd hij door Pryor ook tot tweede dirigent gekozen. Later richtte hij een eigen blaasorkest op, het Arcade Orchestra, en werd vanzelfsprekend hun dirigent. In de zomertijd concerteerde dit orkest in de 1920er jaren vijf jaar aan het Arcade Pier in [[Asbury Park]] in [[New Jersey]].
Als trombonist was hij in 1909 overgestapt naar het [[Metropolitan Opera|Metropolitan Opera Orchestra]] en speelde in deze functie rond 35 jaar. Hij werkte van 1908 tot 1915 [[Arturo Toscanini]] als legendarische chef-dirigent van dit orkest. Binnen het orkest was Mantia gewaardeerd en fungeerde de laatste 12 jaar als personal manager. Voor een korte tijd werkte hij als trombonist ook in het ''[[Victor Herbert]] Orchestra'' en werkte eveneens mee aan verschillende plaatopnames van het [[New York Philharmonic|New York Philharmonic Orchestra]]
Als eufoniumspeler soleerde hij nog samen met de ''Cities Service Band of America'' onder leiding van [[Paul Lavalle]] tijdens de [[New York World's Fair (1939)|Wereldtentoonstelling 1939 in New York City]].
| |||