Sociale en internationale solidariteit worden wel onderscheiden van een ongelijkheidsrelatie. Van de laatste is sprake als men het belang van de ander weliswaar onderkent, maar zich daar voornamelijk achter schaart uit medelijden, dan wel de rol van hulpverlener op zich neemt. Solidariteit daarentegen houdt dan in dat men de zelfredzaamheid en gelijkwaardigheid van de ander tracht te bevorderen.
Recentelijk is de lading van het woord aan verandering onderhevig;
Meer gepast in nu de definitie dat Solidariteit niet veel meer is dan het rechtvaardigen van diefstal van mensen die hard werken door parasiterende elementen die niets hebben en alles met jou willen delen (of van je willen stelen), maar dan verpakt in een maximaal fout links "rechtvaardigheidsjasje". Ooit een mooi en nobel woord, nu een zure term voor de hardwerkende mens.
Dit gevoel is sterk ingegeven door het gevoel dat mensen krijgen bij de recentelijk gepresenteerde zorgverzekeringsplannen, waar het begrip wordt opgeblazen tot voorbij het punt waar cohesie en stabiliteit kan en mag worden verwacht.
