Cartoons over Mohammed in Jyllands-Posten: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→‎Inhoud: Bluitgen met tulband (van de Duitse Wikipedia)
+ verweer van Fleming Rose
Regel 129:
Het [[Vaticaan]] veroordeelde zowel de publicatie van de karikaturen van de profeet Mohammed als de gewelddadige reacties in de moslimwereld. Het Vaticaan oordeelde dat dergelijke vormen van verbitterde kritiek of het belachelijk maken van anderen op een gebrek aan menselijke gevoeligheid wijzen en in sommige gevallen als een onaanvaardbare provocatie opgevat kunnen worden. {{Ref|RefD8feb2006}}
"Fysieke of verbale onverdraagzaamheid, van welke kant ook, als actie of reactie, is een ernstige bedreiging van de vrede", aldus de [[Heilige Stoel]].{{Ref|KN10feb2006}}
 
==Verweer van Flemming Rose==
 
The ''Washington Post'' publiceerde op 19 februari 2006 een verweerschrift van Fleming Rose, chef kunst van Jyllands-Posten.
 
Zijn betoog bestaat uit de volgende punten:
* Ook ik vind dat vrijheid van meningsuiting niet betekent dat je maar alles moet publiceren. Uitzonderingen voor onze krant zijn bijvoorbeeld pornografie, close-ups van lijken en grove scheldpartijen.
* De publicatie van de cartoons valt buiten bovenstaande categorieen; dit was bedoeld om het steeds knellender keurslijf van zelfcensuur wat op te rekken. Illustraties daarvan:
** een Deense kinderboekenschrijver zocht illustrators voor zijn boek over Mohammed, maar kon uiteindelijk alleen tekenaars vonden die per se anoniem wilden blijven;
** de Tate-Gallery weigerde een kunstwerk van John Latham, een beeld van een vernipperde koran, bijbel en talmoed, 'om de gemoederen niet verder te verhitten';
** tenslotte, eind september, drong een groep imams er bij de Deense premier Rasmussen op aan om de koran vaker positief door de pers in beeld te laten brengen.
* We hebben een traditie wat betreft satire op koninklijke hoogheden en politieke kopstukken; met de cartoons hebben we duidelijk willen maken dat de moslims onderdeel uitmaken van deze maatschappij, juist niet dat ze erbuiten staan.
* De meest gewraakte tekening, die van de bom in de tulband van de profeet, betekent eerder dat relatieve ''outsiders'' de islam een slechte naam bezorgen en zelfs opblazen.
* <i>Respect</i> toon je als je je schoenen uittrekt bij het binnenlopen van een moskee; maar als gelovigen van niet-gelovigen gaan eisen dat die in het openbaar zwijgen over wat voor hen een taboe is, dan is er geen sprake van respect maar van <i>onderwerping</i>.
* Als voormalig correspondent in de Sowjet-Unie ben ik allergisch voor censuur op grond van belediging. Schrijvers zoals Boris Pasternak (en vele anderen) zijn gestraft vanwege 'anti-sowjetpropaganda'. Moslims noemen onze publicaties nu 'anti-islamitisch'...
* Wie toegeeft aan totalitaire eisen zal ontdekken dat slechts meer eisen volgen.
* Na de publicaties zijn er veel constructieve gesprekken geweest. In Denemarken waren er geen anti-moslimdemonstraties, geen moslims die het land uit vluchtten en geen islamitisch geweld.
* Het tragische geweld in het Midden-Oosten en in Indonesie naar aanleiding van de publicaties was onverwacht en nog minder gewenst.
* Er zijn nu twee verhalen: het verhaal in Europa is goed afgelopen: de ontwikkeling van de moslims hier is ermee vooruit geholpen; het verhaal in het Midden-Oosten is niet goed afgelopen, maar dat is ook een stuk ingewikkelder en dat heeft weinig met de Deense cartoons te maken.
 
== Zie ook ==