Paus Damasus I: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
ZéroBot (overleg | bijdragen)
JRB (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 12:
'''Damasus I''' ([[Guimarães (Portugal)|Guimarães]], ca. [[305]] - [[Rome (stad)|Rome]], [[11 december]] [[384]]) was de 37ste [[paus]] van de [[Rooms-katholieke Kerk]]. Hij was de zoon van een Spaanse priester, Antonius genaamd, en een zekere Laurentia. Hij werd gekozen in de roerige situatie na de dood van [[paus Liberius]], zijn voorganger. De aanhangers van Liberius wilden [[tegenpaus Ursinus|Ursinus]], zijn diaken, als opvolger. De voormalige aanhangers van de overleden [[tegenpaus Felix II]] kozen voor Damasus, hoewel Damasus het [[arianisme]] verwierp. De [[Romeinse Rijk|Romeinse]] [[keizer]] [[Valentinianus I|Valentinus]] moest zelfs een hevige opstand neerslaan, waarna de [[Praefectus|prefect]] van [[Rome (stad)|Rome]] Damasus tot paus uitriep.
 
Paus Damasus stond bekend als iemand die zich vooral met wereldlijke zaken bezighield. Hij was berucht om zijn decadente banketten. Een rijke Romein, [[Vettius Agorius Praetextatus]], grapte tegen hem: "Maak me bisschop van Rome en ik word christen", als reactie op zijn gedrag. In [[378]] werd er zelfs een klacht tegen hem ingediend wegens overspel, maar deze werd door keizer [[Gratianus]] zelf verworpen.
 
Zijn [[pontificaat]] kenmerkte zich vooral door een versterking van de pauselijke macht, en de zoektocht naar een [[theologie|theologisch]] argument voor deze macht. Dat vond hij onder andere in [[Evangelie volgens Matteüs|Mattheus]] 16:18, waar staat: