Nicolas Colsaerts: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Pvt pauline (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 38:
 
==Professional==
Net voor zijn 18de verjaardag wordtwerd hij professional en gaatging hij naar de [[Qualifying School (golf)|Tour School]].
In 2002 gaatging het niet goed op de Europese Tour, maar hij haalde top-10 plaatsen op de Challenge Tour bij het [[Luxemburgs Open|Clearstream International Luxembourg Open]], het [[Open des Volcans]], de [[Finnish Challenge|Talma Finnish Challenge]], de [[Trophée du Golf Club de Genève|Rolex Trophy]], bij de Telia Grand Prix en de Challenge Tour Grand Final. Daardoor eindigde in de Top-10 op de Challenge Tour, waardoor hij in 2003 weer op de grote Tour magmocht spelen.
 
In 2003 werd hij 5de bij de [[Trophée Lancôme]]. In 2004 kwalificeerde hij zich voor het [[The Open Championship|Brits Open]] maar miste de [[cut (golf)|cut]]. In 2005 haalde hij zijn grootste cheque binnen toen hij 2de werd bij het [[Johnnie Walker Championship]]. Zijn resultaten waren wisselvallig totdat hij in 2009 twee Challenge Tour evenementen won, waaronder de [[Dutch Futures 2009|Dutch Futures]] op [[Golfclub Houtrak|Houtrak]]. De overwinning op Houtrak heeftstelde zijn deelname aan de [[Europese PGA Tour]] in 2010 zeker gesteld.
 
In 2011 won hij voor het eerst een groot toernooi op de [[Europese PGA Tour]] door op 24 april het [[China Open 2011 (golf)|Volvo China Open]] op zijn naam te zetten. Hij was de eerste Belg in 37 jaar die een toernooi op de Europese Tour won, de vorige was [[Philippe Toussaint]], die in 1974 de [[Benson & Hedges International Open]] won.
 
In 2011 won hij voor het eerst een groot toernooi op de [[Europese PGA Tour]] door op 24 april het [[China Open 2011 (golf)|Volvo China Open]] op zijn naam te zetten. Hij was de eerste Belg in 37 jaar die een toernooi op de Europese Tour won, de vorige was [[Philippe Toussaint]], die in 1974 de [[Benson & Hedges International Open]] won.<br>
Op 29 april bood de Belgische PGA hem uit waardering een erelidmaatschap van de PGA aan. In [[2011]] kwalificeerde hij zich op een kwalificatietoernooi in Engeland voor het [[US Open (golf)|US Open]]. Doordat hij van een scooter viel, kon hij echter een week later niet aan het [[The Open Championship 2011|Brits Open]] meedoen en werd hij vervangen door [[Ricky Barnes]].
 
In 2012 won hij het [[Wereldkampioenschap matchplay 2012|wereldkampioenschap matchplay]], waarin hij onder andere [[Paul Lawrie]] en [[Graeme McDowell]] versloeg. Dankzij deze zege en enkele andere ereplaatsen (waaronder een 7e plaats in het [[The Open Championship 2012|Britse Open]] en een tweede plaats in het [[China Open 2012 (golf)|China Open]]) kreeg hij een wildcard voor het Europese [[Ryder Cup 2012]]-team. Colsaerts iswas de eerste Belg die aan deze competitie magmocht deelnemen. <ref>[http://www.gva.be/sport/andere-sporten/aid1230503/golfer-nicolas-colsaerts-met-wildcard-in-europees-team-voor-de-ryder-cup.aspx "Golfer Nicolas Colsaerts met wildcard in Europees team voor Ryder Cup." Gazet van Antwerpen, 27 augustus 2012]</ref>. Op de vrijdag won hij de four-ball met [[Paul Lawrie]] tegen [[Dustin Johnson]] en [[Matt Kuchar]] doordat hij enkele birdies en een eagle maakte. Achteraf was dat een cruciaal punt voor het Europese team.
 
===Gewonnen===
====Nationaal====
Regel 75 ⟶ 73:
* [[World Cup of Golf|World Cup]]: [[World Cup of Golf 2011|2011]]
* [[Ryder Cup]]: [[Ryder Cup 2012|2012]]
 
Zijn swing-coach is [[Michel Vanmeerbeek]].
 
==Externe link==