Recht van opstal: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 1:
Het '''recht van opstal''' (ook wel '''opstalrecht''' genoemd) is een ([[Zakelijk recht|zakelijk]]) recht om in, op of boven een onroerende zaak van een andere persoon gebouwen, werken of beplantingen in bezit te hebben. Doorgaans wordt een opstalrecht gevestigd wanneer de huurder van grond daarop een gebouw plaatst. Zonder recht van opstal zou door [[natrekking]] de [[opstal (bouwwerk)|opstal]] eigendom worden van de eigenaar van de grond. Indien het opstalrecht eindigt door beëindiging van de huur- of pachtovereenkomst, dan spreekt men van een [[huurafhankelijk recht van opstal]] (HARVO) of [[pachtafhankelijk recht van opstal]] (PARVO).
Een recht van opstal wordt door middel van een [[notaris|notariële]] akte ingeschreven in het [[kadaster]]. Degene die het recht van opstal heeft, heet de opstaller. De eigenaar van de grond waarop een opstalrecht is gevestigd wordt [[
In België wordt het recht van opstal geregeld door een wet van [[10 januari]] [[1824]], een van de weinige wetten uit de tijd van het [[Verenigd Koninkrijk der Nederlanden]] die nog altijd onveranderd geldig zijn. In Nederland wordt het geregeld in Titel 8 van Boek 5 van het [[Burgerlijk Wetboek (Nederland)|Burgerlijk Wetboek]].
Pachtafhankelijk recht van opstal (afkorting: PARVO) is een recht van opstal voor de duur van een pachtovereenkomst. De
== Zie ook==
| |||