Brennus (vierde eeuw v.Chr.): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 10:
Een van de stammen die richting [[Po (rivier)|Povlakte]] oprukten, waren de Gallische [[Senones (volk)|Senones]] onder leiding van Brennus. De eersten die onder hen te lijden kregen, waren de volstrekt weerloze [[Etrusken|Etruskische]] steden, die tot dan toe wel de machtigste steden in Italië waren. Het dieptepunt voor de Etrusken kwam toen Brennus in [[390 v.Chr.]] het beleg sloeg voor [[Clusium]] (het huidige [[Chiusi]]). De Galliërs hadden hiermee [[Etrurië]], het kernland van de Etrusken, bereikt.
 
DeClusium Romeinenvroeg werdde door ClusiumRomeinen om hulp gevraagd, maar in plaats van militaire hulp stuurdenstuurde zeRome drie gezanten. Met name [[Diodoros van Sicilië|Diodorus Sicullus]] twijfelt aan de motieven van de Romeinen. (hetDe gezanten zouden spionnen zijn geweest met als opdracht de sterkte van de Galliërs te beoordelen). en deDe “onderhandelingspoging”"onderhandelingspoging" leverde de Etrusken in eerste instantie dan ook niets op, zeker niet nadat een Gallische aanvoerder door een Romeinse bemiddelaar zou zijn gedood. Een verrassend resultaat was echter dat de Kelten de belegering van Clusium opbraken: maar nu, om zich vervolgens op Rome te richten.
 
Op [[18 juli]], [[390 v.Chr.]] of [[387 v.Chr.]] kwam het tot een [[Slag aan de Allia|veldslag bij de rivier de Allia]], een zijrivier van de [[Tiber]]. Bronnen neigen er vaak toe om troepenaantallen te overdrijven, maar het lijkt wel vast te staan dat de Romeinen numeriek verre in het nadeel waren. Onder leiding van Quintus Sulpicius werden ze dan ook verpletterend verslagen. De weg naar Rome lag open.