Paus Pius XI: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k r2.7.2) (Robot: gewijzigd: yo:Pópù Pius XI |
k Link naar doorverwijspagina gerepareerd (Propaganda naar propaganda (communicatie)), met behulp van pop-ups |
||
Regel 64:
Ondanks de oproep van leden van de Poolse regering om zich samen met hen terug te trekken in het westen van het land, weigerde Achille de hoofdstad te verlaten. In een telegram aan de paus vroeg hij zelfs toestemming om in Warschau te mogen blijven om zo hetzelfde lot te ondergaan als dat van de inwoners van de stad.<ref>''Pius XI: Apostle of Peace'' (p. 96)</ref> Ondanks het verbod van paus Benedictus XV, die geen behoefte had aan het [[martelaar]]schap van zijn vertegenwoordiger, bleef Achille toch in Warschau. Na verschillende dreigende acties vlak buiten Warschau in augustus 1920 trokken de Russen zich uiteindelijk terug, mede doordat Poolse strijdkrachten in andere steden (waaronder [[Lublin]]) een tegenoffensief waren gestart.
Deze onverwachte overwinning bracht Achille in hoog aanzien in Polen. Toch bekoelde de relatie al snel, wat voortkwam uit Achilles optreden in [[Silezië]]. Naar aanleiding van de [[Vrede van Versailles (1919)|Vrede van Versailles]] was overeengekomen, dat het lot van Silezië bepaald zou worden door een [[volksraadpleging]]. Hieruit zou naar voren moeten komen of het gebied [[Pools]] dan wel [[Duits]] zou worden. Door beide partijen werd actief [[campagne (politiek)|campagne]] gevoerd, waarbij zich ook de geestelijkheid aansloot. Dit was tegen de zin in van Achille die de Poolse geestelijkheid opriep hun geestelijke macht niet te misbruiken voor politieke doeleinden. Tevens riep hij op tot een vreedzame samenleving met andere landen. In Poolse kringen ontstond langzaam het gevoel, dat hij een te pro-Duitse houding aannam, waarbij zijn uitspraak (uit naam van de paus) dat alle katholieken voor de paus gelijk waren de zaak alleen maar verergerde. Een decreet van de Duitse [[kardinaal (geestelijke)|kardinaal]] [[Adolf Bertram]] (die door de Polen gehaat werd) dat bepaalde dat het de clerus verboden was deel te nemen aan politieke [[propaganda (communicatie)|propaganda]], gaf uiteindelijk de doorslag; de Duitse gemeenschap in Silezië vond Achille te pro-Pools, en de Polen voelden zich verraden door Achille. Hierop verzocht de Poolse regering Achille om het land te verlaten.
[[Bestand:Pius XI seated.jpg|thumb|150px|Achille Ratti, aartsbisschop van Milaan]]
De bekendmaking door de paus dat Achille was gekozen als nieuwe aartsbisschop van Milaan maakte het voor Achille mogelijk Polen met waardigheid te verlaten, hoewel hij zijn verdrijving toch sowieso als een nederlaag beschouwde. Op 19 mei 1921 verliet hij Polen. Ondanks de verstoorde relaties bleef Ratti een voorstander van een goede band met Polen en Litouwen. Tijdens zijn pontificaat ging hij met beide landen een concordaat aan: met Polen in 1925, en Litouwen volgde in 1927.
| |||