Erneuerte Nassauische Erbverein: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Robert Prummel (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Robert Prummel (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 13:
 
De Walramsche linie had de gebieden van de uitgestorven Nassau's onder andere op grond van een eerdere erfvereniging in het Nassaischer Vertrag van 18 april 1805 verkregen.
 
In 1290 werden de bezittingen van de Nassaus na de dood van [[Otto I van Nassau]] gedeeld. Zo ontstonden de graafschappen [[Nassau-Siegen]], [[Nassau-Hadamar]] en [[Nassau-Dillenburg]]. Er was in de verdelingsacte een beding, een zogeheten "[[Erbverein]]" opgenomen dat ieder van de graafschappen na het onverhoopt uitsterven van de regerende tak weer aan de hoofdlinie van het huis Nassau, dat van de graven van Nassau-Dillenburg toe zou vallen. Dit was de eerste Nassausche erfvereniging. Nassau-Hadamar viel al na het overlijden van de laatste graaf in 1394 toe aan de tak Nassau-Dillenburg waaruit ook [[Willem van Oranje]] stamde.
 
Na het overlijden van [[Jan VI van Nassau-Dillenburg|Jan van Nassau]] (1535-1606) werd het Graafschap Nassau-Dillenburg verdeeld onder zijn vijf zonen, waarbij [[Johan Lodewijk]] het gebied Hadamar erft. Het tweede Grafelijk Huis Nassau-Hadamar behoorde tot de landsheren van de Nederrijns-Westfaalse [[Kreits]] van het [[Heilige Roomse Rijk van de Duitse Natie]].
 
In 1711 stierf het Huis Nassau-Hadamar voor de tweede maal uit met het kinderloos overlijden van [[Frans Alexander van Nassau-Hadamar]]. Het Graafschap viel deze keer aan de graaf van Nassau-Siegen, de graaf van Nassau-Dillenburg en de graaf van Nassau-Dietz. Tot 1739 was Vorst [[Christiaan van Nassau-Dillenburg]] regent van Nassau-Hadamar. In 1743 werd het graafschap als ambt deel van het Vorstendom Nassau-Dillenburg.
 
Toen Willem I der Nederlanden de eerste Groothertog van Luxemburg werd moest een regeling voor de erfopvolging worden vastgesteld. Het Koninkrijk der Nederlanden had de erfopvolging in de Grondwet van 1815 geregeld. Luxemburg was deel van de Duitse Bond en behoefde een aparte regeling. De Oranje=Nassau's en de Nassau's grepen terug op het erfverdrag als regeling omdat het hoofd van de Walramsche linie inmiddels Hertog van Nassau was geworden. Willem I had afstand van zijn rechten op Nassausche gebieden der Othonen gedaan maar daarvoor was Luxemburg in de plaats gekomen.