Anna van Bretagne: verschil tussen versies

Anne vroeg meer troepen aan haar kersverse echtgenoot om Karel VIII uit Bretagne te verdrijven, maar die troepen kwamen er niet. In tegendeel, op 4 april 1491 nam Karel officieel bezit van Nantes en begon met de belegering van Rennes, waar Anne resideerde. De troepen van Anne, vreemde soldeniers, waren al een poos niet betaald. Karel VIII betaalde hen, wat een massale desertie tot gevolg had. De stad geeftgaf zich over op 15 november 1491. Karel stelde Anne een riant jaargeld voor als ze trouwde met een Frans edelman en haar hertogstitel afstond, maar Anne weigerde Bretagne te verlaten. Uiteindelijk vroeg de koning haar zelf ten huwelijk. De negotiaties begonnen op 6 november, een vredesverdrag wordtwerd getekend op 15 november en het huwelijkscontract wordtwerd afgesloten op 19 november. Het huwelijkscontract was niet echt gunstig voor Anne,: het stipuleerde onder meer dat ze moest resideren aan het Franse hof en dat Bretagne naar de Franse koning zou gaan als zij stierf zonder erfgenaam. Als de koning zou sterven zonder erfgenaam, verbond Anne zich ertoe te hertrouwen met zijn opvolger<ref> Dominique Le Page et Michel Nassiet. L’Union de la Bretagne à la France. Morlaix : Éditions Skol Vreizh, 2003. ISBN 2-911447-84-0</ref>. Karel werd hertog van Bretagne en Anne koningin van Frankrijk.

Voor het huwelijk kon plaats vindenplaatsvinden moest nog dispensatie gevraagd worden aan de paus omwille van bloedverwantschap en moest het vorige huwelijk met Maximiliaan ontbonden worden. Het huwelijk met Maximiliaan werd probleemloos ontbonden door [[paus Innocentius VIII]] omdat het nooit [[Consummatie|geconsummeerd]] was en Karel VIII verbrak de verloving met [[Margaretha van Oostenrijk (1480-1530)|Margaretha van Oostenrijk]], de dochter van Maximiliaan, die dateerde van 1482. Margaretha die aan het Franse hof verbleef, werd na de [[vrede van Senlis]] op 13 juni 1493 naar haar vader terug gestuurd. In 1497 zal ze trouwen met [[Johan van Aragón]], de kroonprins van Spanje.

De verloving vond plaats in Rennes op 19 november, het huwelijk zelf in het [[kasteel van Langeais]] op 6 december 1491. De toestemming van de paus kwam pas op 15 februari 1492, maar was gedateerd op 15 december 1491. Na het huwelijk nemen Karel en Anne hun intrek in het [[kasteel van Amboise]] en Anne wordtwerd tot koningin van Frankrijk gekroond in de [[kathedraal van Saint-Denis]] op 8 februari 1492. Tijdens haar huwelijk had Anne geen enkele macht,: als Karel afwezig was, nam zijn zuster Anne de Beaujeu het regentschap waar en Karel zelf nam haar taak in Bretagne over. Haar enige taak was het voortbrengen van een erfgenaam. Karel ontbond de Staten -generaal en verving de Bretonse kanselarij door een Franse. Ook de rechtbanken werden op Franse leest geschoeid. Via de verdragen van [[Étaples]] met [[Hendrik VII van Engeland]] op 3 november 1492, van [[Barcelona (Spanje)|Barcelona]] op 3 januari 1493 met [[Ferdinand II van Aragon]] en van [[Vrede van Senlis|Senlis]] op 23 mei 1493, hersteldherstelde Karel de vrede in Bretagne en met zijn buurstaten<ref>Grande Encyclopédie Larousse, éd. 1971-1976 [http://www.larousse.fr/archives/grande-encyclopedie/page/2866].</ref>.

Op 10 oktober 1492 wordtwerd de dauphin Charles-Orland geboren. Na Charles-Orland volgenvolgden nog vier kinderen geboren, waarvan er twee doodgeboren werden en de twee andere binnen de maand overleden. Ook Charles-Orland wordtwerd niet ouder dan 3 jaar, hij sterftstierf op 16 december 1495 aan de pokken.

Anne was de eerste Franse koningin die haar eigen hofhouding met dames organiseerde. Ze nodigde de vrouwen uit, waarvan de man reeds aan het hof was, uit als gezelschapsdame. In 1492 had ze zestien dames en achttien meisjes in haar hofhouding, in 1498 waren dat er al respectievelijk vijfenvijftig en eenenveertig. In de periode van 1506-1507 zullen het er in totaal hondervijftig zijn. De meisjes kregen aan het hof een gedegen opvoeding. Om haar dames er toe aan te sporen een kuis en godvruchtig leven te leiden, stichtstichtte Anne in 1498 de ''[[Orde van de Dames van het Gordelkoord|Ordre de la Cordelière]]''. De ''cordelière'' is een touw met knopen erin, dat de [[Franciscanen]] om hun middel knopen, ter herinnering aan de passie van Jezus Christus, die met een dergelijk touw zou gebonden geweest zijn. In Frankrijk werd de orde van de FranciskanenFranciscanen dan ook vaak de Cordeliers genoemd. Dit touw met knopen was al door haar grootvader [[Frans I van Bretagne]] aan zijn wapenschild toegevoegd ter ere van [[Franciscus van Assisi|Sint Franciscus]], zijn patroonheilige. Haar vader had het embleem overgenomen. Anne maakte er een soort ridderorde van en de dames die geridderd werden kregen een gouden halssnoer met de geemailleerdegeëmailleerde letters A van Anne en S van Charles(Charles gebruikte zelf de S als initiaal), aan mekaar verweven met zwarte draden<ref name=wiek/>.

Karel VIII stierf op 7 april 1498 nadat hij zijn voorhoofd had gestoten aan een deurpost toen hij met Anne naar buiten ging om een partijtje [[jeu de paume]] te bekijken. Na eerst nog een tijdje naar het spel te hebben gekeken, valtviel hij plots achteruit, verliestverloor zijn spraak en blijftbleef bewegingsloos liggen, zegt [[Philippe de Commynes|Philippe de Commines]] in zijn kroniek. Waarschijnlijk viel hij in coma, volgens de Commines om twee uur in de namiddag en stierf hij negen uur later, naar alle waarschijnlijkheid aan een hersenbloeding<ref> Heiner Gillmeister, Tennis: A Cultural History, London: Leicester University Press, 1998, p. 21. ISBN 978-0-7185-0147-1</ref> <ref>ed. Andrew R. Scoble, Memoirs of Philip de Commines, volume 2, 1856 , Londen, Henry G. Bohn. [http://www.archive.org/details/memoirsofphilip02commiala]</ref>.