Lakmoes: verschil tussen versies

Blauwe lakmoes werd vroeger als [[verf]]stof gebruikt. Het is echter weinig lichtvast en wasecht. In [[gilde (beroepsgroep)|gildenvoorschriften]] voor [[Kunstschilder|schilders]] was daarom vroeger verboden om het te gebruiken als onderschildering van blauwe kleurstoffen zoals [[azuriet]]. [[Holland]] was in de 16e en 17e eeuw het centrum voor de fabricage van deze stof. In [[Amsterdam]], [[Westzaan]], [[Haarlem]], [[Utrecht (stad)|Utrecht]] en andere steden stonden lakmoesfabrieken, veelal buiten de stadsmuren in verband met de watervervuiling. Het wordt sporadisch nog als kleurstof voor levensmiddelen gebruikt. Behangers gebruiken het om de [[alkaliniteit]] van de ondergrond te testen.

 

Voor de bereiding van het donkerblauwe lakmoes worden bepaalde [[korstmossen]] gebruikt. Na [[Extractie (scheikunde)|extrahering]] wordt de stof fijngestampt en behandeld met [[kaliumcarbonaat]] (potas) en [[ammoniak]]. Voor de ammoniak werd vroeger [[urine]] gebruikt. Tenslotte wordt het gemengd met diverse materialen, zoals [[calciumcarbonaat|krijt]] of [[gips]]. Lakmoes is te verkrijgen in tablet- en poedervorm en in stukken.