The Lost Gardens of Heligan: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
+ coördinaten |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 3:
'''The Lost Gardens of Heligan''' (''De Verloren Tuinen van Heligan'') is één van populairste [[Hortus botanicus|botanische tuin]]en in het [[Verenigd Koninkrijk]]. Het is te vinden op acht kilometer ten zuiden van [[St Austell]], dichtbij [[Mevagissey]] ([[Cornwall]]). Oorspronkelijk maakten de tuinen sinds de [[16e eeuw]] deel uit van landgoed Heligan van de familie Tremayne.<br />
Na de [[Eerste Wereldoorlog]], waarin 16 van de 22 tuinlieden omkwamen, vervielen de tuinen in totale verwaarlozing totdat Tim Smit en een groep mede
De tuinen scheppen nu een fabelachtige verzameling van oude en kolossale [[rododendron]]s en [[camellia]]'s. Een reeks van meren dat wordt “gevoed” door middel van een [[Hydrauliek|hydraulisch pompsysteem]], dat al meer dan 100 jaar dienst doet, zorgt voor hoogst productieve bloemen- en moestuinen. Verder is een [[Italië|Italiaanse]] tuin, en een groot wild gebied begroeid met subtropische [[boomvarens]], de zogenaamde “Jungle“. De tuinen hebben [[Europa (werelddeel)|Europa]]'s enig bewaarde ''Pineapple Pit'' (“Ananaskuil’’), die door de toegevoegde rottende [[mest]] wordt verwarmd. Hiermee was het in vroeger tijden mogelijk om in koude gebieden toch ananassen te kweken. De stijl van de tuinen is typisch 19e-eeuws, met verschillende landschaps- en ontwerpstijlen.
| |||